คิดถึงเพื่อน..อ้อย จันจีรา แสงศรี ห้อง 6/7

ได้มีโอกาสโทร.คุยกับเพื่อนเก่า "อ้อย" จันจีรา แสงศรี เพื่อนร่วมห้อง ม.6/7 เมื่อไม่นานมานี้ เป็นครั้งแรกที่ได้คุยกัน หลังจากที่เรียนจบจาก ร.ร.มหาวชิราวุธ ก็ประมาณ 25 ปีเต็ม เป็นอีกครั้งที่เรามีความรู้สึก ตื่นเต้น ดีใจ ที่ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยเรียนม.ปลาย น้ำเสียงอ้อย ยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าเป็นเพื่อนร่วมห้อง ต้องจำเสียงเธอได้แน่ๆ อ้อยเป็นคนพูดจาไพเราะ บุคลิค อ่อนโยน ใจเย็น ตั้งใจเรียน เรียกว่า เด็กเรียน ได้เต็มปากเลย สำหรับเพื่อนคนนี้ ดีใจที่ได้มีโอกาส รู้ข่าวคราว ของเพื่อน เพื่อนเราคนนี้ ไม่ธรรมดา สำหรับความเข้มแข็งของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พึงจะมี.. สมัยเรียนม.ปลาย ก๊วนของพวกเรา จะมีอยู่ประมาณ 6-7 คน จากรูปบน อ้อย คือหนึ่งในนั้น อ้อย จะค่อนข้างมีวินัย ในเรื่องของการเรียน มีความขยัน พวกในกลุ่มรู้ดีในเรื่องนี้ แต่เมื่อถึงคราวสนุก อ้อยก็ไม่แพ้ใคร เราจำได้ดี เมื่อครั้งก๊วนพวกเรา ยกทีมไปเที่ยวบ้านเรา ที่อำเภอรัตภูมิ จ.สงขลา การเดินทางของพวกเรา ในตอนนั้น พวกเราใช้วิธีการโบกรถ ตลอดทาง ทั้งไปและกลับ ด้วยความคะนอง และ เจ้าอ้อย นี่แหละ ผู้ออกอุบาย อันแยบยล ให้เราแบ่งทีม ทีมละ 3 คน ทีมแรก โบก ให้รถหยุด พอรถหยุด ก็ให้ทีม ที่ 2 โผล่มา ขึ้นรถ ที่กระบะหลัง พร้อมสัมภาระ ซึ่งตอนขากลับ ก็จะมีผลไม้จากสวน ทั้ง ทุเรียน ,ลองกอง เต็มไปหมด แต่พวกเราก็สามารถ พากลับสงขลา ได้อย่าง สบายๆ ชิลๆ ..นึกแล้วขำ ทำไปได้ ... โชคดีที่ไม่มีอันครายเกิดขึ้น..
ก๊วนพวกเรา จะมีความผูกพันธ์ กับน้องๆ เป็นพิเศษ พวกเรา มักจะมีน้องๆ เข้ามาร่วมก๊วน ในการทำกิจกรรมที่โรงเรียน หลายเรื่อง ด้วยความที่เข้ากับน้องๆ ได้เป็นอย่างดี ทำให้กิจกรรมหนึ่ง คือ สมาชิกสภานักเรียนในยุคนั้น ที่เจ้าอ้อย , เรา และเพื่อนร่วมก๊วนลงสมัคร ได้รับความไว้วางใจ จากรุ่นน้อง ได้รับเลือกเข้าสภาฯ ผู้ที่มีบทบาทของกลุ่ม หนึ่งในนั้นก็คือ อ้อย ด้วยความที่เป็นคนพูดดี พูดเพราะ น้องชอบ ส่วนพวกเราที่เหลือ จะออกแนวตลกซะมากกว่า จำได้ตอนนั้น เวลาหาเสียง เราจะบอกน้องๆว่า ให้เลือก เบอร์ 1..2..3..4 น้องๆ จำง่าย พวกเราเลยได้เข้าสภา...555ในวัยเรียน เรา, อ้อย และเพื่อนร่วมก๊วน มีกิจกรรมร่วมกันมากมาย ทั้งที่ดี และไม่ดี ภาพที่เราจำอ้อยได้ติดตา ก็คือ ภาพขี่จักรยาน จากบ้านคุณลุง ของอ้อย ( อ้อยเป็นเด็กจาก จ.พังงา มาอยู่กับคุณลุงที่สงขลา ) ขี่คู่กันมาเลย กับ สาวรส มาลินี เพื่อนห้อง 8 สองสาว คนสวย ขี่จักรยานน่ารักๆ คู่กัน หนุ่มหลายคนในยุคนั้น แอบปลื้มกันเลยทีเดียวเราและอ้อยมีความทรงจำดีๆ ร่วมกันหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเรียน อ้อยจะเป็นตัวขยันของกลุ่ม ชักนำให้เพื่อนเรียนอยู่เสมอ จากการที่อ้อยเป็นแบบอย่าง ในเรื่องนี้ ทำให้ก๊วนเรา มักติดอันดับในการทำคะแนนดีๆ ในหลายวิชา ..ขอบคุณนะจ๊ะเพื่อนความรู้สึกดีๆ อ้อย มีให้เพื่อนๆ และ น้อง ๆ ในรั้วมหาวชิราวุธเสมอ ขอบคุณ สำหรับ การเป็นแบบอย่างที่ดี ในหลายๆ เรื่อง อ้อย เป็นเพื่อนคนหนึ่ง ที่คุณครู มักจะมอบหมาย ให้กระทำ สิ่งดีๆ ที่เป็นตัวแทนห้องอยู่เสมอๆ ภาพที่อ้อย ได้ไปนำสวดมนต์ เราก็จำได้ดีจ๊ะ
แม้ในวันนี้ อ้อย จะไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กๆ อีกต่อไป กับภาระหน้าที่ในชีวิตจริง ปัจจุบันอ้อย มีชีวิตครอบครัวสามีและลูกๆ อย่ที่กรุงเทพฯ สามีของอ้อย เป็นคุณหมอ สัตว์แพทย์ เปิดโรงพยาบาลสัตว์ฮาเลลูยา อยู่ที่ ซ.กสิกรไทย ถ.กาญจนาภิเษก ในปีที่แล้วเป็นปีที่สาหัส สากรรจ์ สำหรับเพื่อนเราคนนี้ คุณหมอล้มป่วย ช่วยตัวเองแทบไม่ได้ อ้อยต้องแบกภาระรับผิดชอบเรื่องราวทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องงาน จนกระทั่งเรื่องครอบครัว แต่เธอก็ฝ่าฟันวิกฤตมาได้ ด้วยความเข้มแข็ง ..ขอชื่นชมด้วยความจริงใจ อยากให้อ้อย เป็นแบบอย่าง สำหรับเพื่อนๆ ที่ประสบกับเรื่องราวใดๆ ที่คิดท้อแท้ ให้เพื่อนคิดเสมอทุกอย่างต้องมีทางออกที่ดี รอเราอยู่ ขอเพียงเราไม่ยอมแพ้ น่าเสียดาย เราไม่มีภาพปัจจุบันของอ้อย แต่เราก็เชื่อว่า อ้อย จันจีรา (แสงศรี ) ชัยฤทธิเลิศผู้นี้ ยังคงอยู่ในใจของเพื่อนตลอดไป..รักนะอ้อย..สู้ๆนะเพื่อน