วิถีชาวบ้าน...จับกุ้งเคย ไปทำกะปิ ที่หาดมหาราช

ใครรู้จักกุ้งเคยบ้าง ? หากเจอคำถามนี้ คงมีใครอีกหลายๆคน ที่ไม่รู้จักเจ้าตัวกุ้งเคย แต่อาจจะพอเดาได้บ้างว่า ชื่อมีคำว่ากุ้ง อย่างน้อยๆ ก็น่าจะมีอะไรที่เหมือนกุ้งบ้างละ ก็ว่ากันไป เราเป็นคนหนึ่ง ที่วันนี้เป็นครั้งแรกที่ได้รู้จักกับคำว่า "กุ้งเคย" และก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นภาพ วิถีชาวบ้าน จับกุ้งเคยกัน....


เนื่องจากเราและสามี มีภาระกิจต้องเดินทางผ่าน อ.สทิงพระ หลังจากภาระกิจเสร็จสิ้นแล้ว ตอนขากลับ ตั้งใจจะแวะไปดูว่า ที่หาดมหาราช อ.สทิงพระ จ.สงขลา แห่งนี้ มีการเปลี่ยนแปลง หรือ ได้รับการฟื้นฟู อย่างไรบ้าง หลังจากที่โดนพายุดีเปรสชั่นกระหน่ำเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา


สิ่งที่ได้เห็น คือที่หาดแห่งนี้ได้รับการปรับปรุงดูแล เป็นอย่างดีจากเทศบาล ในวันที่เราไป ผู้คนมากมาย พากัน มานั่งเล่น กินลม ชมวิว เล่นน้ำ กันอย่างสนุกสนาน กันเลยทีเดียว


ที่หาดมหาราชแห่งนี้ มีกังหันลม 1 ตัว ทำหน้าที่ผลิตพลังงานจากกระแสลม นึกถึงเวลาดูสารคดีต่างประเทศ ที่บางชายหาดเต็มไปด้วย กังหันลมนับร้อยๆตัว เมื่อไหร่บ้านเมืองเราจะมีได้อย่างเค้าบ้างนะ พลังงานจากกระแสลมเป็นพลังงานที่สะอาดที่สุดก็ว่าได้ ก็รองบประมาณกันต่อไป



ชายหาดมหาราช ในวันนี้ ดูคึกคักเป็นพิเศษ เราแทบจะไม่เห็นร่องรอยความเสียหาย จากพายุ วันนี้น้ำทะเลกำลังอยู่ในช่วง น้ำลง ชายหาดจึงกว้างเป็นพิเศษ มีพื้นที่มากมายให้พักผ่อนกัน


เราเริ่มสะดุดตากับเรือประมงลำนี้ เค้ามาทำอะไรกัน ตรงแนวชายฝั่ง มีอุปกรณ์เป็นอวนสำหรับจับสัตว์น้ำด้วย หรือตรงแนวชายหาด มีปลาชุกชุม...


คุณสามี ก็แจงให้ฟังว่า ชาวประมงกำลังลากอวน เพื่อจับตัว "กุ้งเคย" กัน และเจ้าตัวกุ้งเคยนี้ ก็เป็นวัตถุดิบหลัก ในการนำไปทำเป็นกะปิ นั่นเอง


เนื่องจาก เจ้ากุ้งเคย ชอบอาศัยอยู่บริเวณน้ำตื้นแนวชายฝั่ง มักจะลอยตัวอยู่รวมกันเป็นฝูง ดังนั้นวิธีที่จะจับเจ้าตัวกุ้งเคยให้ได้มากที่สุด ก็คือ การใช้อวนลาก หรือที่ ชาวบ้านเรียกว่าการรุนอวน หรือเรียกสั้นๆ ตามประสาท้องถิ่นว่า "รุนเคย" นั่นเอง


อุปกรณ์ที่ใช้จับ มักจะใช้ไนล่อน นำมาทำเป็นอวน เมื่อทำการ ลากอวน เสร็จแล้ว ก็นำมาคลี่บนชายฝั่ง เพื่อนำกุ้งเคย ใส่วัสดุจัดเก็บ ต่อไป


กุ้งเคย ตัวใสแจ๋ว ... เนื่องจาก ในช่วงนี้จัดเป็นช่วงฤดูกาล ที่ กุ้งเคยกำลังชุกชุม วันนี้ชาวบ้านบอกว่า เป็นวันที่ กุ้งเคยมีมากที่สุดวันหนึ่ง พวกเขาจับกันได้มากเป็นพิเศษ




กุ้งเคยเมื่อเทียบกับ ปลา ชาวบ้านบอกว่า นี่คือ กุ้งเคยขนาดตัวเต็มวัย ใหญ่โตที่สุดแล้ว ดูจากสายตา ก็จะอยู่ที่ขนาดความยาว 1.5-2 ซม. กุ้งเคยเป็นอาหารของปลาใหญ่น้อย ยิ่งมันชอบรวมตัวอยู่กันเป็นฝูง ยิ่งเป็นอาหารอันโอชะของ หอย ปู ปลา เราว่านะ ปลาใหญ่ทั้งหลาย ที่ชอบมาเกยตื้นตายแถวริมหาด อาจจะเป็นเพราะกิน กุ้งหอย เพลินไปหน่อย ก็เป็นได้นะ...555



ตลอดแนวชายฝั่ง จะมีการจับกุ้งเคยเป็นระยะๆ มองไปข้างหน้าถ้าเห็นผู้คนกำลังล้อมวงกัน นั่นละ กำลังจับกุ้งเคย กันแน่นอน


นี่ก็อีกหนึ่งครอบครัว กำลังล้อมอวนจับกุ้งเคย มีผลงานอยู่บนชายฝั่ง ได้กุ้งเคยมาไม่น้อย เก่งจริงๆ


ช่วยกันทำ ทั้งครอบครัว มีรายได้จากการขายกุ้งเคยมิใช่น้อย และหากนำไปหมักเป็นกะปิ ก็จะได้กิโลกรัมละ ร่วมร้อยบาท เป็นได้ทั้งรายได้หลัก และรายได้เสริม กันเลย ทีเดียว นะเนี่ย


กุ้งเคย เป็นสัตว์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงมาก นอกจากจะนำไปทำเป็นกะปิอย่างดีแล้ว ยังนำไปทำเป็นกุ้งแห้งได้อีกด้วย บางครั้งยังเป็นส่วนประกอบสำคัญ ในการนำไปประกอบอาหารท้องถิ่นภาคใต้ ได้อีกด้วย


ทำให้เรานึกถึง เมนูอาหารจานเด็ดของปักษ์ใต้ เช่น จิงจัง , กุ้งส้ม ฯลฯ ขึ้นมาตะหงิดๆ กุ้งเคยกองนี้ น่ากินจัง...555



ครอบครัวนี้ กำลังง่วนอยู่กับการคลี่อวน สอบถามได้ความว่า พวกเขาออกมารุนเคย กันตั้งแต่ 4 โมงเย็น วันนี้ ได้กุ้งเคยเป็นกระสอบแล้ว



และนี่ จะเป็นเที่ยวสุดท้ายแล้ว วันนี้เป็นวันที่ได้มากที่สุดวันหนึ่ง เช่นกัน ตลอดแนวชายหาดมหาราช จะมีภาพ เช่นนึ้ ให้เห็นกันทั้งแนว เรียกได้ว่า ใครชอบแนววิถีชาวบ้าน ช่วงนี้ มาดูได้เลยที่หาดแห่งนี้


กุ้งเคยกระสอบนี้ หากนำไปหมักทำกะปี จะได้กะปิ ประมาณ 15 ก.ก ๆ ละ 100 บาท สำหรับวันนี้ ได้มาหลายกระสอบ เยี่ยมไปเลย





การเดินทาง ก่อให้เกิดความรู้ โดยไม่รู้ตัว สำหรับคนชอบเดินทางอย่างเรา การได้มาเยือน หาดมหาราช และได้พบเห็นวิถีชาวบ้าน เห็นภูมิปัญญาชาวบ้าน ในการจับกุ้งเคย ชาวบ้านรู้กันมาตั้งแต่สมัยโบราณว่า กุ้งเคยเป็นอาหารอันโอชะ มีประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ โดยไม่ต้องให้นักวิทยาศาสตร์คนไหน ไปค้นคว้าทดลอง แล้วมาบอกว่า นี่คือของดีจริง ช่างเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์จริงๆ ยังมีอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่ภูมิปัญญาของชาวบ้าน ได้สร้างสรรค์ ได้เรียนรู้ ด้วยวิถีชีวิตของตนเอง เราอดที่จะภาคภูมิใจในวิถีชีวิตท้องถิ่นนั้นๆไม่ได้ เมื่อได้เข้ามาสัมผัส คนสมัยรุ่นปู่ย่า ตายาย นี่ช่างเก่งจริง มาร่วมด้วยช่วยกัน อนุรักษ์ ภูมิปัญญาชาวบ้านกันนะจ๊ะ เพื่อนๆ