ต้อนรับเพื่อน..จากแดนไกล

เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา ได้มีโอกาสต้อนรับ เพื่อนจากแดนไกล "เล็ก" อรนุช ห้อง ม.6/6 เพื่อนพวกเราคนนี้ หลายคน คงรู้ดีแล้วว่า เธอได้มีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ที่ ประเทศอังกฤษ นานๆ เธอจะได้กลับประเทศไทยซักที มางานนี้ เธอตั้งใจพบเพื่อนฝูง สมัยมัธยมปลาย ที่มหาวชิราวุธฯ โดยตั้งใจอย่างแรงกล้า เพื่อร่วมในงานเลี้ยงรุ่น วันที่ 11 เม.ย ที่จะถึงนี้ หลายๆคน ซึ้งในน้ำใจเธอ ที่ต้องใช้เวลาเดินทาง ด้วยเส้นทางที่ยาวไกล เพื่อมางานนี้ วันนี้ ก็ขออณุญาต นำภาพเธอแบบเต็มๆ เป็นภาพปัจจุบันล่าสุด ที่เธอมาเยี่ยมบ้านเรา ... ก็ดูเอาแล้วกัน เล็กยังคงความน่ารักสดใส ไว้เหมือนเดิมทุกอย่าง คนอาไรก็ไม่รู้ น่ารักจริงๆ
ขอเปรียบเทียบความสวยงาม ระหว่างเล็ก กับดอกไม้ เรียกว่า กินกันไม่ลง กันเลยทีเดียว ส่วนภาพทางด้านขวา เป็นภาพเมื่อตอนเราจบม.6 กันใหม่ๆ พวกเรามาเรียนที่กรุงเทพฯกัน เล็กได้แวะมาเยี่ยมเยือน เราที่บ้านที่กรุงเทพฯ ด้วยอุปนิสัยของเล็ก เด็กๆหลานเราสมัยนั้น ติดใจ ไปไหน ไปด้วย ตามพี่เล็กแจเลย .. ก็สนุกดี
ไม่ได้เจอกันนาน ก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อยนะ เล็กบอกอยากกินลองกองสดๆ จากต้น ก็เลยจัดให้ (โชคดีนะ ยังมีเหลืออยู่ ปกติ ค้างคาวจะจัดการหมดแล้ว ) เล็กเป็นคนลุยๆดี ไม่บ่น ไม่จู้จี้ รับได้ทุกสถานการณ์ สโลแกนของเล็ก คือ "สีทนได้ค่ะ" 555...

ใครที่ไม่ได้พบกันเล็กนานแล้ว วันนี้จัดให้เต็มๆ เล็กดูไม่เปลี่ยนแปลงเลย เราว่าดูสวยกว่าสมัยก่อนซะด้วยซ้ำ แหม..นี่ถ้าเจ้าตัวได้มาอ่าน คงยิ้ม แก้มปริแน่เลยเชียว ภาพนี้ พาเล็กไปดูต้นทุเรียนพื้นบ้าน ที่สวนทุเรียน 200 ปี ของพ่อแม่เรา ซึ่งตอนนี้ พี่สาวเรา ดูแลจัดการอยู่ พาเล็กไปดูความอลังการ ของต้นทุเรียน ที่มีอายุนับร้อยๆปี ซึ่งถึงแม้ต้นมันจะใหญ่โต แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค ต่อการผลิดอกออกผล ธรรมชาติ สรรสร้างมาอย่างดี โดยทุเรียนพื้นบ้านจะมีเปลือกที่แข็งแรง เวลาสุก ลูกจะร่วงลงมา โดยที่เมล็ดข้างในยังคงเหมือนเดิม สุดยอดมั๊ยล่ะเพื่อน และขอบอก ทุเรียนพื้นบ้านรสชาด กลมกล่อม อร่อยอย่าบอกใครเชียว เสียดายยัยเล็ก มาเร็วไปหน่อย มันเพิ่งจะเริ่มออกดอก อีกประมาณ 3 เดือนจึงจะกินได้นะจ๊ะ...