เมื่อน้ำท่วมหาดใหญ่..อีกแล้ว

น้ำท่วมหาดใหญ่...อีกแล้ว ความทรงจำในอดีตเกี่ยวกับน้ำท่วมหาดใหญ่ เมื่อ 10 ปี ที่ผ่านมา กำลังจะถูกลืมเลือน ประวัติศาสตร์กลับมาย้ำรอยอีกครั้ง เหมือนกับธรรมชาติ ต้องการจะย้ำเตือน ให้กับชาวหาดใหญ่ว่า จงอย่าได้ลืมว่า ที่นี่เป็นลุ่มน้ำแอ่งกระทะ มีโอกาสทุกเมื่อ ที่จะเจอภัยพิบัติ ได้ตลอดเวลา...

แม้เราจะไม่ได้เป็นคนหาดใหญ่โดยตรง แต่ทุกครั้งที่เกิดอุทกภัย เราได้รับผลกระทบเต็มๆ เสมอ เมื่อปี 2543 เราทำงานอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ในหาดใหญ่ เมื่อเกิดน้ำท่วม ก็ต้องมาช่วยกันล้างทำความสะอาด ทำกันอย่างหามรุ่ง หามค่ำ เป็นอาทิตย์ มาในครั้งนี้ปี 2553 เราลาออกจากที่ทำงานเดิมเรียบร้อย แต่ให้บังเอิญคุณสามี มีร้านอยู่ที่หาดใหญ่ เราก็ต้องมาช่วยคุณสามีเก็บกวาดทำความสะอาด เป็นอาทิตย์ อีกเช่นกัน เรียกว่าเหนื่อยกันทุกครั้งที่เกิดน้ำท่วมใหญ่ โชคยังดีที่ทุกครั้งที่น้ำมา เราและสามี กลับบ้านที่ อ.รัตภูมิ กินอิ่ม นอนหลับ สบายดี เพียงแต่ในใจ ก็ลุ้นระทึกว่า น้ำจะท่วมร้านขนาดไหน ข้าวของจะเสียหายมากน้อยเพียงใด ...

หลังน้ำลด เราและสามีรีบบึ่งมาที่ร้านทันที ขณะที่ขับเข้าตัวเมืองหาดใหญ่ ภาพที่เห็นยังกับหาดใหญ่ ผ่านการทำศึกสงครามมา ภาพขี้ดิน ขี้โคลนที่มากับน้ำ ติดกับร้านค้าบ้านเรือน มองดูแล้วก็ใจหาย นึกถึงความเสียหายที่ตามมา เราว่าในครั้งนี้ ใครหลายคนอาจถึงกับต้องสิ้นเนื้อประดาตัว อย่างแน่นอน เศร้าจัง ...

เมื่อมาถึงร้านคุณเอกสามี มองดูจากภายนอก ยังคงเห็นร่องรอยของการถูกน้ำท่วมขัง เราและสามีลุ้นระทึก ขณะไปเปิดประตูร้าน น้ำจะท่วมสูงแค่ไหนหนอ...?? มองไปด้านข้างๆ ร้าน เป็นร้านขายรถมือสอง มีรถจอดอยู่ที่ร้านนี้ คาดคะเนด้วยสายตา น่าจะประมาณ 30-40 คัน น้ำท่วมรถทุกคันที่อยู่ในร้านนี้ ที่นี่ถูกคาดเดาว่า น้ำจะไม่ท่วมสูง จึงมีผู้คนนำรถมาฝากจอดไว้ที่ร้านนี้มากมาย สุดท้าย...ไม่เหลือสักคัน รวมทั้งรถใหม่ป้ายแดง ของญาติคุณสามี ...

เมื่อเปิดเข้าไปในร้าน ตรงส่วนขายอะไหล่ ภาพที่เห็นโต๊ะใส่อะไหล่ล้มระเน ระนาด ด้วยอานุภาพของน้ำประมาณการจากร่องรอย น่าจะสูงท่วมศรีษะคนแน่นอน น้ำปริ่มๆ เกือบถึงชั้นสูงสุดของชั้นวางของ ชั้นบนสุด สามีวางมอร์เตอร์ และแกนซัก เพื่อถ่วงดุลย์ไม่ให้ชั้นวางล้ม ...เกือบไป แต่ที่แน่ๆ มอร์เตอร์ที่วางไว้ชั้นถัดมา อาจต้องกลายเป็นอะไหล่มือสอง... โชคยังดี ที่ในวันก่อนเกิดเหตุ อะไหล่ส่วนใหญ่ถูกนำไปเก็บไว้ที่ชั้นสองเรียบร้อยแล้ว

มาดูในส่วนงานซ่อม เครื่องซักผ้า ถูกน้ำซัดพัดพาให้มากองรวมกัน เครื่องที่ซ่อมเสร็จแล้ว ถูกยกให้วางซ้อนกัน แต่สุดท้าย น้ำก็ซัด ล้มลงมากองรวมกัน จนหมดสิ้น...เฮ้อ

อะไหล่มือสอง อะไหล่หายาก เครื่องมือสอง ที่สามีซื้อสะสมไว้ เพื่อใช้ในงานซ่อม ผ่านกระบวนการจมน้ำเรียบร้อย ของเหล่านี้ ก็จะแปรรูปกลายเป็นขยะ และเศษเหล็กต่อไป...เฮ้อ

ในวันต่อมาคุณสามี ก็ระดมทีมงาน มาช่วยกันนำซากเครื่องซักผ้า ออกจากร้าน เพื่อทำความสะอาดด้านใน หลังจากรอมาสองวัน น้ำไม่มี ไฟไม่มา เครื่องเหล่านี้ ส่วนหนึ่งซ่อมได้ ส่วนหนึ่งจะถูกแกะนำโครงไปขายเป็นเศษเหล็ก ซึ่งแม่ค้ามาติดต่อซื้อถึงที่ร้าน ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย...

ทีมงานคุณสามีกำลังกินข้าวกล่อง ซึ่งเราสรรหามาจากบ้าน เพราะในตัวเมืองหาดใหญ่ ตอนนี้ของกินหายาก ถ้ามีก็แพงสุดๆ กินกันด้วยความหิวโหย ยกเครื่องกันทั้งวัน วันนี้ไฟมาแล้ว แต่น้ำประปาก็ยังไม่มา ที่ร้านใช้น้ำบาดาล แต่เครื่องปั๊มน้ำก็จมน้ำ ต้องไปหาซื้อที่นอกเมือง โชคดีมีบ่อเก่าอยู่หลังบ้าน พวกเราก็ไปช่วยกันตักน้ำมาใช้แก้ขัดไปก่อนได้

ข้าวของอะไหล่เก่า เริ่มถูกนำไปทิ้ง จากกองเล็กๆ ตอนนี้กองเต็มบริเวณหน้าร้านแล้ว ทุกบ้านมีแต่ของที่ต้องทิ้ง มากมาย ในเวลานี้ ที่หาดใหญ่ มีขยะขนาดมหึมามากมาย ภายในเดือนนี้ ไม่รู้จะเก็บหมดหรือไม่...เฮ้อ

น้ำท่วมคืนวันที่ 1 พ.ย. ซึ่งถือว่าเป็นต้นฤดูกาลปกติ ของการเข้าสู่หน้าฝนของภาคใต้ เราไม่อาจจะวางใจได้ เนื่องจากภาวะน้ำท่วมในครั้งนี้ ถือว่าเป็นภาวะไม่ปกติ เพราะได้รับอิทธิพลจากพายุดีเปรสชั่น ฤดูกาลปกติ เพิ่งจะเริ่มต้น คนหาดใหญ่ก็ต้องลุ้นระทึกกันต่อไป ช่วงพีคสุดๆจะอยู่ในช่วงวันลอยกระทง หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ลอยกระทงปีนี้ คงไม่เกิดเรื่องเศร้าซ้ำรอย อีกครั้ง หาดใหญ่เกินจะเยียวยาหรือไม่ ไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่า จากนี้ไป อะไรก็เกิดขึ้นได้ ณ บ้านเมืองนี้ สำหรับเราและชาวหาดใหญ่ ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ดิ้นรนกันต่อไป....

ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆชาวหาดใหญ่ และเพื่อนๆ ที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัย วาตภัยทุกคน สู้ๆกันต่อไป ใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนดีที่สุด และพวกเราจะผ่านมันไปได้ ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมาให้ เป็นกำลังใจได้เป็นอย่างดี เรารับรู้และซาบซึ้งเป็นที่สุด...รักเพื่อนๆเสมอ