นมัสการชาตะสถานสวนลุมพินีวัน...ตามรอยพระบาทพระพุทธเจ้า (6)

หลังจากที่เรา ได้ไปสักการะบูชา แดนปรินิพพาน..ในตามรอยพระบาทพระพุทธเจ้า (5) ที่เมืองกุสินารามาแล้วนั้น ในวันนี้ เราเดินทางสู่ประเทศเนปาล เพื่อนมัสการชาตะสถาน สวนศักดิ์สิทธิ์ลุมพินีวัน อันเป็นสถานที่ประสูติขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า สถานที่ที่พระนางสิริมหามายา ได้ให้พระประสูติกาลอัครมหาบุรุษโลก เมื่อวันศุกร์เพ็ญ เดือน 6 ปีจอ ซึ่งสวนลุมพินีวัน ปัจจุบันได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลก ประเภทมรดกทางวัฒนธรรม เมื่อปี 2540



ระยะทางจากเมืองกุสินารา - ลุมพินี ประเทศเนปาล ใช้ระยะทาง 170 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง ตลอดเส้นทาง เราได้พบป่าสาละ เป็นผืนป่าใหญ่ นำเราไปสู่ประเทศเนปาล ป่าสาละแห่งนี้ เป็นป่าที่ปลูกโดยรัฐบาลอินเดีย เมื่อครั้งที่พุทธศาสนาเจริญมาครบรอบ 2500 ปี ณ ดินแดนพุทธภูมิแห่งนี้




ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น อุณหภูมิเมื่อเข้าใกล้ประเทศเนปาล ก็ยิ่งลดต่ำลงเรื่อยๆ การเข้าห้องน้ำ ห้องท่า จึงเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก สำหรับการเดินทางครั้งนี้ โชคดีที่คณะพุทธบริษัทมากมาย ได้ร่วมกันสร้างศาลาพักระหว่างทางของผู้แสวงบุญ ณ พุทธวิหาร สาลวโนทยาน 960 (แดนสุขาวดี) หรือที่ วัดไทยนวราชรัตนาราม 960 ที่นี่ เราได้ใช้ห้องน้ำที่สวยที่สุด สะอาดที่สุด เท่าที่เคยได้ใช้มา ตั้งแต่มาเยือนประเทศนี้



ที่แห่งนี้ มีน้ำชา กาแฟ ของว่างแบบอินเดีย นั่นก็คือ โรตี แสนอร่อย ที่ถูกเตรียมไว้ สำหรับผู้เดินทางอย่างเรา



โรตีทอดร้อนๆ แบบอินตะระเดีย กินกับนมสด ช่วยให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นมาก...



ภาชนะใส่โรตี เป็นของใช้แบบพื้นเมืองท้องถิ่น ของชาวอินเดีย คือการนำใบสาละ มาทำเป็นถ้วย น่ากินมาก



โรตีบนถ้วยใบสาละ เสริ์ฟกับชาร้อนๆ แบบอินเดีย ในถ้วยแก้วดินเผา เหมือนกิน อยู่อย่างคนอินเดียแถวนี้ ได้รสชาด และอารมณ์ อย่างที่สุด



ที่นี่มีรูปปั้นของเทพเจ้า ที่ชาวอินเดีย ให้ความเคารพนับถือ พร้อมประวัติ ให้นักเดินทางอย่างพวกเรา เก็บเกี่ยวเป็นความรู้ และร่วมนมัสการ



ต้องขอขอบคุณ ศูนย์ดูแลผู้แสวงบุญแห่งนี้เป็นที่สุด การได้เข้าห้องน้ำดีๆ ก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ แดนสุขาวดี นั่นเอง พวกเราร่วมบริจาคให้กับศูนย์แห่งนี้ ด้วยความเต็มใจ



การเดินทางก็ยังมีต่อไป ได้พบเห็นแหล่งชุมชน ในสไตล์ชนบทอินเดีย อีกครั้ง



เมื่อเข้าสู่ช่วงย่านการค้า สภาพก็เป็นอย่างที่เห็น วุ่นวายและจอแจ ตามสไตล์อินเดียเค้าล่ะ



การเดินทางโดยรถไฟ เป็นการเดินทางที่ยอดฮิต ติดอันดับต้นๆ ของประเทศนี้ ทุกขบวนเต็มตลอดกาล...อมตะ



และแล้วเราก็มาถึงชายแดนประเทศเนปาล ซึ่งเห็นเป็นแนวรั้วกั้นยาวเหยียด ณ ตรงนี้ มีการประทับตราหนังสือเดินทาง เพื่อออกจากประเทศอินเดีย



ตลาดชายแดน อินเดีย- เนปาล คึกคัก เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย การที่ชาวพุทธอย่างพวกเราเดินทางไปนมัสการสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สวนลุมพินีวันนั้น สร้างรายได้ให้กับประเทศเนปาลอย่างมหาศาล ค่าใช้จ่ายผ่านแดนมีมูลค่าสูงมาก



ระหว่างทาง ผ่านบ้านเมืองประเทศเนปาล ดูแล้วน่าอยู่ มีสไตล์มากกว่าทางฝั่งอินเดียมาก เราพักที่โรงแรมแห่งนี้ ประเทศเนปาลใช้เงินสกุลดอลล่าห์ และสกุลรูปี แบบเดียวกับอินเดีย มาฝั่งนี้จึงไม่ต้องแลกเงิน




ตรงข้ามกับโรงแรม เป็นสวนลุมพินีวัน ตั้งอยู่ในตำบล ลุมมินเด ความจริงก่อนนั้น ที่แห่งนี้เป็นของประเทศอินเดีย ต่อมาเมื่อมีการแบ่งปันเขตแตน หลังสงคราม ลุมพินีวันก็ตกอยู่ในเขตของประเทศเนปาล




การจะไปยังสถานที่ประสูติ ระทางเกือบๆกิโลเมตร ก็เลยต้องใช้บริการสามล้อสีส้ม ที่จอดเรียงรายอยู่เต็มสองข้างทาง ตอนนี้คงเป็นเวลาพักของพวกเค้า ไม่ให้คนขับเลยสักคน



คณะของพวกเรา ได้ใช้บริการสามล้อ เข้าไปภายในสวนลุมพินีวัน สนุกมาก คนขับพลังเยอะ รีบปั่นเพื่อมารับคนต่อไป



ถังขยะเป็นเอกลักษณ์เนปาลจ๊ะ มีถังขยะแบบ ใส่ขยะ ที่สามารถนำไปรีไซเคิลได้ด้วย




ชาวพุทธเนปาล มีให้เห็นทุกสังเวชนียสถาน อัธยาศัยน่ารักด้วย



และแล้วพวกเราก็มาถึง สถานที่ประสูติ สิ่งที่พวกเราเห็นเป็นที่สะดุดตาเป็นสิ่งแรกคือ มายาเทวีวิหาร เป็นอาคารยกระดับ ภายในมีรูปพระนางสิริมหามายาเทวี แกะสลักด้วยหิน ภายในวิหารนี้สามารถเข้าชมได้ แต่ห้ามถ่ายรูป



พระอาจารย์ประพาส พระธรรมะวิทยากร ก็ได้บรรยายธรรม พร้อมภาพประกอบให้พวกเราได้เข้าใจ มากยิ่งขึ้น



นี่คือรูปภาพแกะสลักด้วยหิน ที่อยู่ภายในมายาเทวีวิหาร เป็นภาพแกะสลักพระพุทธมารดา ยืนประทับเหนี่ยวกิ่งสาละ อยู่พร้อมกับพระสนม และข้างหน้าเป็นรูปเจ้าชายสิทธัตถะพระกุมาร กำลังก้าวพระบาทไปบนดอกบัว รูปปั้นแกะสลักนี้ ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาก ของชาวฮินดู และ ชาวเนปาล ในแต่ละวัน จะมีผู้มาชมและสักการะมากมาย

ตอนเราเข้าไปชมในมายาเทวีวิหาร ยังมีการขุดค้นโบราณวัตถุชิ้นสำคัญ เป็นแผ่นศิลาซึ่งนักสำรวจเชื่อว่า เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญที่ยืนยันได้ว่า พระกุมารเสด็จพระราชดำเนินได้ 7 ก้าว นั่นเอง

เสาศิลาจารึก ที่พระเจ้าอโศกมหาราช ปักไว้ตรงที่ประสูติของเจ้าชายสิทธัตถราชกุมาร เป็นอนุสาวรีย์ที่ถือว่ามีค่ามากที่สุด ในทางพระพุทธประวัติ พระเจ้าอโศกทรงบัญชาให้ตั้งขึ่น เมื่อครั้งเสด็จมาที่สวนลุมพินี



สกุลเงินบ่งบอก ถึงผู้คนหลากหลาย เชื้อชาติ ที่หลั่งไหลเข้ามาบูชาสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้



พวกเราร่วมสักการะบูชาชาตะสถาน ณ จุดที่ตั้งเสาหินอโศก พวกเราบูชาสถานที่ สวดมนต์ทำสมาธิ สวนลุมพินีวันแห่งนี้ เป็นสถานที่ที่พระนางสิริมหามายา ได้ให้พระประสูติกาลอัครมหาบุรุษโลก เมื่อวันศุกร์เพ็ญ เดือน 6 ปีจอ

จุดที่ตั้งเสาหินอโศก มีนัยว่าเป็นเขตแดน ระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์ กับกรุงเทวทหะ ซึ่งปัจจุบันทั้งสองเมือง เหลือเพียงซากที่ปรักหักพังเท่านั้น



พวกเราร่วมถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ที่นี่เป็นสังเวชนียสถานแห่งสุดท้าย ซึ่งเท่ากับว่าพวกเราสำเร็จสมปรารถนา ได้สักการะบูชาสังเวชนียสถาน ประสูติ ตรัสรู้ แสดงปฐมเทศนา และปรินิพพาน

พระท่านว่า หากใครได้มาสักการะสวนลุมพินีวัน สถานที่ประสูติ จักได้ชีวิตดี มีหลักประกัน ได้ความเป็นเลิศ ประเสริฐสุด ได้ความก้าวหน้า ยอดเจริญ 979 ....สาธุ

และตามพระพุทธวจนะที่ตรัสว่า.. ชนเหล่าใดเที่ยวจาริกไปยังสังเวชนียสถาน 4 ตำบลเหล่านั้นแล้ว มีจิตเลื่อมใส ชนเหล่านั้น เบื้องหน้าแต่ตาย เพราะกายแตก จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์... สาธุ



ค่ำคืนนั้นพวกเราร่วมทอดผ้าป่าที่วัดไทยลุมพินี อิ่มบุญกุศล กันถ้วนหน้า

พระพุทธรูป ที่เป็นสัญญลักษณ์ ของสถานที่ประสูติ ก็คือ พระพุทธปฎิมาปางประสูติ หรือที่ต่างชาติเรียกว่า พระเบบี้บุดด้า ( Baby Buddha ) หรือ พระพุทธเจ้าน้อย นั่นเอง พระท่านว่า ถ้าได้ไปบูชาที่บ้าน ลูกหลานจะฉลาดหลักแหลม ถ้าเป็น พ่อค้า แม่ค้า ก็จะทำมาค้าขายดี...

ตอนหน้าเราจะตามรอยพระบาทพระพุทธเจ้าเป็นที่สุดท้าย คือการเข้าสู่อาณาจักรโกศล ไปเมืองสาวัตถี ไปนมัสการวัดเชตวันมหาวิหาร พระอารามที่พระพุทธเจ้าเสด็จประทับนานที่สุด และที่วัดแห่งนี้เป็นต้นกำเนิด ของ มงคลสูตร อันเป็นอุดมมงคลอันสูงสุด 38 ประการ อย่าลืมติดตามตามนะจ๊ะ...