รำลึก..นึกถึง..โรงเรียน

เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 ที่ผ่านมา ในวันนี้นอกจากจะเป็นวันสังสรรค์รุ่น ของพวกเราชาวเลขหนึ่งไทยฯ ในยามค่ำคืน ในช่วงกลางวัน เพื่อนๆที่เดินทางมาจากจ.ไกลๆ ที่ได้เดินทางมาถึงก่อน ก็มีการรวมตัวมาถ่ายรูปที่โรงเรียนมหาฯ ด้วยความคิดถึงโรงเรียน เพื่อนๆที่เป็นเจ้าถิ่น ก็รีบมาต้อนรับกัน แม้แดดจะร้อนสักเพียงใด ในวันนั้นพวกเราก็สู้ตาย ในวันนี้จึงได้มีรูปเพื่อนพวกเรากับสถาบันที่รักมาฝากกันอีกครั้ง จากภาพบน พวกเราเริ่มต้นถ่ายรูป กันที่ใต้ต้นชะเมา หนึ่งในสถานที่ในดวงใจของพวกเราชาวน้ำเงิน-ขาว และสถานที่ที่สำคัญ ที่เป็นช็อทเด็ด เป็นไฮไลท์อยู่เสมอๆ สำหรับพวกเราคือหน้าลานพระบรมรูปฯ ในวันนั้นพวกเรารวมตัวกันได้ 8 ชีวิต ผู้ร่วมย้อนรอย..รำลึก..นึกถึงโรงเรียน ในวันนั้นดูภาพกันชัดๆ...จากซ้ายมือ หนึ่ง ธนกฤต (ภาณุทัศน์) มาจาก จ.กระบี่ , ทักษ์ ดร.พิทักษ์ มาจากกรุงเทพฯ , หว่อง สุทาณุ มาจากกรุงเทพฯ , ต่อ ธัญญา มาจาก จ.เชียงใหม่ จากรูปช้ายมือ เขียว จุฑาพร เจ้าถิ่น , แกะ ฉันท์ธรา มาจากกรุงเทพฯ , อ้อ อุดร มาจากพัทยา... ในวันนั้นแดดร้อนมา...กกก แต่พวกเราก็ยังยิ้มได้ ยิ้มสู้ค่ะ... ภาพนี้ชาวห้อง 6/7 ก็ขอรวมตัวกันสักเล็กน้อย วิ,หนึ่ง,อ้อ...จ้า หน้าประตูอาคารเรียน 1 ที่แสนคิดถึง พวกเราก็ไม่พลาด...สาวต่อ ธัญญา มาล่วงหน้าตั้งแต่วันที่ 9 เม.ย ได้ไปเดินชมงาน "สงขลาแต่แรก" ก็เลยได้เสื้อเมืองสงขลามาอวดเพื่อนๆกัน... พิทักษ์ ก็ได้ไปเดินในงานสงขลาแต่แรก พบซุ้มของโรงเรียน ก็เลยได้ "พระขรรค์เพชร" ตราวชิระ มาเป็นที่ระลึกกัน...ในวันนั้น พวกเรานั่งรอสาวๆ ที่กำลังเดินทางมาจากจ.ภูเก็ต อีก 3 ชีวิต ที่หมายมั่นกันว่าจะได้มาถ่ายรูปร่วมกัน น่าเสียดายที่เพื่อนสาวมาไม่ทัน.. หลังจากถ่ายรูปในโรงเรียนเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็ไปกินส้มตำกัน โดยเป้าหมายคือ ไปอุดหนุนร้านส้มตำริมหาดของเพื่อนแอ๊ด สุภา เพื่อนห้อง 6/8 ตามนโยบาย เพื่อนอุดหนุนเพื่อนก็เลยถือโอกาสนี้ แนะนำเพื่อนๆ ใครที่ได้มาเยือนชาดหาดที่จ.สงขลา บริเวณหาดชลาทัศน์ แถวสนามกอล์ฟ อย่าลืมแวะไปใช้บริการร้านเพื่อนพวกเรา นะจ๊ะ... นี่จากรูป เจ้าของร้านป้าแอ๊ด สุภา...เพื่อนๆชวนชิมจ้าขอบอกว่าส้มตำอร่อยมา....กกกก ทั้งตำปู ตำปลาร้า สุดยอด พูดแล้วอยากจะไปกินอีก..ง๊ะ...บรรยากาศที่นั่งกินก็มองเห็นทะเล ที่นั่งก็สบายๆ มีให้เลือกนับสิบๆโต๊ะ เจ้าของร้านสุภา ต้อนรับเป็นอย่างดี
พวกเรากินไป โม้กันไป ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเพื่อน ซึ่งค่ำคืนนี้จะได้พบใครกันบ้าง....ตื่นเต้นดี ไม่รู้อีกเมื่อไร จะได้มารวมตัวนั่งกันแบบนี้ได้อีก อนาคตมันไม่แน่นอน รู้แต่ว่าวันนี้มาความสุขที่ได้พบเพื่อนๆ

เราคงจะคิดถึงการรวมตัวของเพื่อนๆกลุ่มนี้ไปอีกนาน โชคดีที่ได้มีกิจกรรมร่วมกันในวันนี้ รักและคิดถึงนะ...จุ๊บๆต่างคนต่างก็มีภาระกิจ แต่เมื่อถึงวันสำคัญของรุ่น ก็สละเวลามาสังสรรค์กับเพื่อนได้ อย่างน้อยก็ปีละครั้ง ขอบคุณนะจ๊ะ..ที่ทำให้เพื่อนได้หายคิดถึง

ดีใจ..ที่ได้มีโอกาสมาเจอกัน ไม่ใช่ง่ายๆที่จะได้มารวมตัวกัน รักและผูกพัน..เพื่อนๆตลอดไป...รักนะ..พวกตัวเอง