อาจารย์สง่า ที่เคารพรัก..

เพื่อนๆ ห้อง ม.6/7 นัดรวมพล คนที่สามารถ จะปลีกตัวมาได้ มาพบปะสังสรรค์กัน เนื่องจากเพื่อนพวกเรา ที่อยู่จังหวัดไกล ๆ ได้มีโอกาส กลับมาเยือนถิ่นเก่า เพื่อนบางคนที่มาในงานนี้ หลังจากเรียนจบที่ ร.ร.มหาฯแล้ว ก็ไม่ได้พบหน้า ค่าตากันเลย ก็ขออนุญาติ แนะนำตัวให้เพื่อนๆ ได้รู้จักกัน..
จากรูปบน : คนแรกซ้ายสุด หมวย พรทิพย์, เพ็ญสุข , จินดา ,ท่านนี้.... ให้เพื่อนๆ ทายนะ ใครกัน,นุช สุภาณี , สาว อาภรณ์ และ เพียงเพ็ญ ( อันที่จริง มียัยน้อย ศรัญญา อีกคน แต่หลังจากทานอาหารเสร็จ ก็ขอตัวไปทำงานก่อน )
หลังจาก ที่คุณนายเพ็ญสุข โทร.บอกเรา เราดีใจสุดๆ รีบอาบน้ำแต่งตัว ขนาดรีบ ก็ไปถึงที่ร้านอาหาร "กอกล้วย" ที่สงขลา ซึ่งเป็นร้านของรุ่นพี่ ที่ร.รมหาฯท่านหนึ่ง ( ไม่ค่อยจะชาตินิยม เลยนิพวกเรา) ซึ่งร้านนี้ ขึ้นชื่อลือ ชาเกี่ยวกับอาหารพื้นบ้าน เหมาะสำหรับการต้อนรับ เพื่อนที่พลัดถิ่นไปไกลยิ่งนัก.. อย่างที่บอก เราไปถึงเป็นคนสุดท้าย ก็ทักทายทุกคน ก็นึกสงสัยนะ ใครกัน นั่งใกล้ๆ เจ้าหมวย ( เสื้อเหลือง ) ขยับปากจะถามเพื่อนๆ ท่านที่นั่งใกล้เจ้าหมวย คงรู้ทัน ก็เลยพูดมาว่า "อะไรกัน รุ่นเดียวกันจำไม่ได้เหรอ" เราก็พยายามนึกนะ เพื่อนๆ กลั้นหัวเราะไม่อยู่ รีบบอกว่า " อ.สง่า " โอ้แม่เจ้า งานเข้าแล้ว อาจารย์ประจำชั้นตัวเอง ดันจำไม่ได้ รีบไปกราบท่านเลยแหละ เพื่อนๆเอ๋ย... เวรกรรม จริงจริ๊ง

ถ้าเพื่อนๆ ที่เคยเรียนภาษาฝรั่งเศส รุ่นเดียวกับเรา คงจำได้แหละว่า ท่านอาจารย์สง่า สุขเขียว มีบุคลิคที่โดดเด่น อย่างหนึ่ง คือ ท่านใส่แว่นตา ยุคนั้น สมัยนั้น ถือว่าเท่ห์ และเปรี้ยวทีเดียวเชียวแหละ นั่นคือสิ่งที่เราจำได้ติดตา ในหัวสมองมาตลอด ก็ไม่นึกว่า มาเจอกันคราวนี้ ท่านที่กำลังจะเกษียณ ในปีนี้ กลับอยู่ไม่ต่างจากคนรุ่นพวกเราเลย แถมยังดูดีกว่าด้วยซ้ำ หนุ่มรุ่นเราแซงหน้าท่านไปหลายคนแล้ว จริงนะ.. แว่นตาท่านก็ไม่ใส่ซะแล้ว ต้องกราบขออภัยอย่างแรงค่ะ ท่านอาจารย์ขา
ก็เลยขอนำภาพแบบชัด เต็มๆ ของอาจารย์ สง่า สุขเขียว อาจารย์ประจำชั้น แห่งห้อง ม.6/7 แผนกศิลป์-ฝรั่งเศส มา post ให้เพื่อนๆ ดูกันเต็มๆ ถ้าไม่มีใคร แนะนำ หรือบอกไว้ล่วงหน้า เราจะไม่รู้เลย เผลอเดินสวนผ่านกับอาจารย์เฉยเลย ก็อาจารย์เล่นรอลูกศิษย์ เล่นปล่อยให้ลูกศิษย์แซงหน้า ไปซะงั้น อาจารย์ท่านดูแลสุขภาพได้เป็นอย่างดี เพื่อนๆผู้ชาย รุ่นเราหลายคนที่แซงหน้าอาจารย์ไปแล้ว ต้องปรึกษาอาจารย์ด่วนเลย งานนี้ อิ๊ๆ..

งานนี้ ต้องขอขอบคุณ แม่งานทั้งสองคน จากรูปบน เพ็ญสุขและอาภรณ์ ที่ทำเซอร์ไพรซ์ เพื่อนๆ เชิญท่านอาจารย์สง่ามาด้วย ดีใจเป็นที่สุด ต้องบอกว่า หลังจากเรียนจบมา เราไม่ได้พบปะกับอาจารย์เลย ขอบคุณมาก เลยเพื่อน..
จากรูป ปลัดเพียงเพ็ญ ยอสม ( ขอโทษนะจ๊ะ ) จำนามสกุลใหม่ไม่ได้ อิ๊ๆ ที่เป็นต้นเรื่อง เดินทางไกลมาจาก จ.นครสวรรค์ เธอเป็นปลัดคนเก่งอยู่ที่นั่น ตอนนี้ก็เป็นคนที่นั่นไปซะแล้ว ก็เธอมีครอบครัวอยู่ที่ตรงนั้นเรียบร้อย ความจริงเธออยากจะมางานเลี้ยงรุ่นที่ผ่านมา แต่เธอเป็นคนของประชาชน ช่วงเทศกาลสำคัญๆ เธอต้องมีหน้าที่ ทำกิจกรรมเพือมวลชน ช่วงที่ไม่ใช่เทศกาล ก็ปลีกตัวมาเยี่ยมเยือนถิ่น ดีใจนะจ๊ะ ที่ได้เจอกัน ...

ในวันนั้น เราได้พบกับเพื่อนที่ไม่เคยพบกันเลย ตลอดระยะเวลา 25 ปี ตั้งแต่เรียนจบที่ร.ร.มหาฯ ถึง 2 คน คนแรกเลย ยัยจินดา (รูปทางด้านซ้ายมือ ) ปัจจุบันเธอเป็นคุณครูอยู่ที่ อ.สะบ้าย้อย ปลัดเพียงเพ็ญ ไปหิ้วเธอมาด้วยกัน เนื่องจากเป็นคนพื้นเพบ้านเดียวกัน แต่ที่มากกว่านั้น ที่เราเพิ่งจะรู้ก็คือ หลังจากเรียนจบ ในเวลาต่อมา คุณครูจินดา ก็กลายมาเป็นพี่สะใภ้ของปลัดเพียงเพ็ญ โอ๊ย อาไร โลกมันจาแคบซะขนาดนี้เนอะ...555

ส่วนอีกคน ก็คือ ยัยนุช สุภาณี ตั้งแต่เรียนจบ ก็ไม่ได้เจอกันเลยเช่นกัน เจอกันงานนี้ ก็มีเรื่องฮาๆ มาคุยกัน ชอบมาก ช่วงที่เธอหลังจากเรียนจบ ก็ได้มาเป็นเจ้าหน้าที่ธุรการ ที่โรงเรียนมหาฯ ได้มีโอกาส พบกับครูบาอาจารย์ตลอดเวลา ปัจจุบันเธอเปิดร้านขายของชำ ที่เน้นลูกค้าตัวเล็ก ๆ อยู่แถวโรงเรียนเด็กเล็กแห่งหนึ่ง ที่สงขลา ดีใจน๊ะ ที่ได้เจอยัยนุช

ก็ต้องขอพูดอีกครั้ง กับคำว่า ดีใจ ดีใจ และก็ ดีใจ ทุกครั้งที่ได้พบเพื่อน พบครูบาอาจารย์ ที่ร.ร.มหาฯ มันมีความรู้สึกผูกพันธ์ และตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้ พวกเราที่เป็นเจ้าถิ่นที่ จ.สงขลา รวมตัวกันอย่างเหนียวแน่น พร้อมที่จะร่วมกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมและเพื่อนๆ แล้ว ในไม่ช้าไม่นาน พวกเราจะมีกิจกรรมดีๆ มาบอกกล่าว เล่าสู่กันฟัง เพื่อนๆ คอยติดตามต่อไปนะจ๊ะ..