ตะลุยดอยอ่างขาง , ไร่ชาดอยพญาไพร , ดอยอินทนนท์ (3)

ตะลุยดอยอ่างขาง , ไร่ชาดอยพญาไพร , ดอยอินทนนท์ (1)
ตะลุยดอยอ่างขาง , ไร่ชาดอยพญาไพร , ดอยอินทนนท์ (2)

หลังจากผิดหวังกับการหาสถานที่ เพื่อดูพระอาทิตย์ตกที่ดอยอ่างขาง เราก็ตัดสินใจกลับที่พักที่ บ้านหลวงรีสอร์ท พอเริ่มจะค่ำ ความหนาวก็มาเยือนทันที บ้านพักของเราอยู่บนเนินเขาชั้นบนสุด ได้ออกแรงบ้าง ค่อยคลายความหนาวลงมาได้นิดหนึ่ง ก็ยังดี ที่รีสอร์ทนี้ ไม่มีร้านอาหาร เราก็ออกไปหาอะไรกินเป็นมื้อเย็นที่ตลาด ด้านหน้าสถานีเกษตรดอยอ่างขาง มีร้านค้าและร้านอาหารมากมาย ที่พักเป็นตึกแถว และ บังกะโล ในละแวกนี้มีให้เลือก เหลือเฟือ เราก็ไม่รู้จะกินที่ร้านไหน ลองสอบถามคนในพื้นที่ ปรากฏพูดออกมาเป็นเสียงเดียวว่า ร้านถิงถิงโภชนา อร่อยสุด อยู่ทางด้านหลัง ต้องเดินกันหน่อย ถึงจะหาเจอ ต้องขอบอกว่า อร่อยมากกกก... เยี่ยมจริงๆ ด้วยความหิว เรากินอย่างรวดเร็ว จนลืมเรื่องการถ่ายรูปไปเลย ....555


บรรยากาศที่บ้านหลวง รีสอร์ท สงบ เงียบ อยู่ใกล้ กับลำธารน้ำตก ได้ยินเสียงน้ำไหล ธรรมชาติมาก ราคาห้องพัก อยู่ที่ 1,000 บาท ต่อคืน รวมมื้อเช้าด้วยจ๊ะ เราตื่นเช้าแต่งตัวออกมาเกือบเจ็ดโมงเช้าแล้ว อุณหภูมิอยู่ที่ 6 องศาเซลเซียส ..เหอ เหอ ถ่ายรูปไป น้ำมูกก็เริ่มหยดติ๋ง ไปกินมื้อเช้าก่อนดีกว่า....

ที่รีสอร์ทแห่งนี้ สะดุดตาเราอีกอย่างหนี่งคือ มีแปลงดอกฝิ่นให้ได้ชมกัน สอบถามได้ความว่า เป็นดอกฝิ่น ที่ผ่านการตัดแต่งพันธุกรรมแล้ว กรีดดอกแล้วไม่มียาง มาทำฝิ่นแน่นอน เลยปลูกได้จ๊ะ...


เมื่อ 30 กว่าปี มาแล้ว เรามาเที่ยวที่ดอยอ่างขางแห่งนี้ ชาวเขาจะนำดอกฝิ่นแห้งมาขายเต็มไปหมด เรียกว่า เป็นของที่ระลึกขึ้นชื่อ ของที่นี่กันเลยทีเดียว ในตอนนั้นเราก็ซื้อกลับมาหอบใหญ่ ตั้งใจว่า จะไปใส่ในแจกัน ไว้ดูเป็นที่ระลึก ปรากฏว่า ตอนช่วงขากลับ เจอด่านตรวจ ตำรวจยึดดอกฝิ่นของเราหมดเลย บอกว่าเป็นของผิดกฏหมาย เรื่องนี้อยู่ในความทรงจำของเรา และ เพื่อน ไก่ สุชาดา ห้อง ม.6/2 เพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมของเราในเวลานั้น ยังจำได้เป็นอย่างดี

จำได้ในสมัยก่อน เวลามาเที่ยวดอย ความไฝ่ฝันคืออยากเห็นทุ่งดอกฝิ่น มีความรู้สึกว่า ดอกฝิ่นเป็นดอกไม้ ที่สวยมาก สมัยนั้น จะไม่อนุญาติให้ปลูกอย่างเด็ดขาด เราก็ได้เห็นดอกฝิ่นเป็นทุ่ง ผ่านจากหนังสือ หรือสารคดี เท่านั้น ไม่นึกว่า จะได้มาเห็นที่นี่ ตัวจริงๆ ดอกฝิ่นจริงๆ เยี่ยม..โชคดีจัง..


เมื่ออิ่มเอมกับการถ่ายรูปดอกฝิ่น เราก็ไปต่อที่สถานีเกษตรดอยอ่างขาง ยังมีแปลงดอกไม้ อีกมากมายให้ได้ชื่นชม การได้มาชมในยามเช้า อากาศเย็นอุณหภูมิอยู่ที่ 10 องศากว่าๆ เล่นเอามือกดชัตเตอร์ไม่ลงเลย...555 อย่างไรก็ดี ภาพในยามเช้า กับหมอกจางๆ เหมือนภาพในฝัน ยังไง ยังงั้นเลย...ชอบ


ยังมีร่องรอยของเทศกาลแห่งความรัก ให้ได้เห็นกัน ซุ้มหัวใจสีแดง สำหรับการถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ในเทศกาลแห่งความรักที่ผ่านมา


เราเดินชมไปเรื่อย แบบสบายใจ ด้วยความที่ชอบสับปะรดสี เป็นชีวิตจิตใจ ก็จะให้ความสำคัญกับพันธ์ไม้ชนิดนี้เป็นพิเศษ ก็คนมันรักง๊ะ ทำไงได้...อิ๊ๆ


แต่ก็อดจะอมยิ้ม เมื่อเห็นมุมน่ารักๆ กับพันธ์ไม้ดอกเล็กๆ หลากสีพวกนี้ ชอบมาก ได้ไอเดียไปแต่งสวนที่บ้านด้วย เยี่ยม...


อลังการณ์กับสับปะรดสี ถ่ายเก็บไว้ไปเป็นแนวคิด ให้คุณสามี สร้างสรรค์ ต่อยอด ที่บ้านต่อไป


ดูวิธีการเลี้ยงสับปะรดสี แบบกระเช้าแขวน สวยดี ได้แนวคิดในการเลี้ยงสับปะรดสี มากมาย ชอบๆ...


ดูกันเพลินไปเลย สำหรับคนที่ชอบแนวนี้ ใครชอบแบบไหนก็มีให้ชมหลากหลายแนว แต่เราชอบแนวนี้ ก็เลยมีภาพแบบที่เราชอบมาฝากกัน...เยอะหน่อย ...555


สวนบันไซ ที่มีสัญญลักษณ์เป็นต้นบันไซ ที่ถูกสร้างสรรค์ มาให้เข้ากับตัวสวน เก๋ไก๋ สวยมาก เป็นมุมยอดนิยม ที่ใครมาก็ต้องถ่ายไว้เป็นที่ระลึกกัน..

เมเบิลบันไซ สวยมาก เดินชมกันเมื่อย ช่วงเวลายามเช้า เหมาะสำหรับการมาเดินชมต้นไม้ เป็นที่สุด ในตอนต่อไป เราจะไปลุยสวนกลางแจ้งกัน อย่าลืมติดตามต่อนะจ๊ะ..

ตะลุยดอยอ่างขาง , ไร่ชาดอยพญาไพร , ดอยอินทนนท์ ( ตอน 4 )