จากเพื่อนถึงเพื่อน..หมอหนุ่ม สถิร จินดาวงศ์

อายุย่างเข้าวัยกลางคน อย่างพวกเรา โอกาสจะได้พบเพื่อนฝูง โดยเฉพาะเพื่อนๆ เมื่อครั้งสมัยวัยเรียน แทบจะหาโอกาสพบเจอยากลำบากเอาการอยู่ เรื่องจะได้มาพบเจอกันในวัยนี้ก็คงพบกันตามงานสำคัญต่างๆ ตามวาระของชีวิต อย่างเช่น หมอหนุ่ม สถิร จินดาวงศ์ เพื่อนห้อง ม.6/1 แห่งโรงพยาบาลกระแสสินธุ์ สงขลา ที่หลังจากเรียนจบที่โรงเรียนมหาฯ เมื่อ 25 ปีที่แล้ว เราไม่เคยได้พบกันเลยและเชื่อว่า เพื่อนเราอีกหลายคน ก็คงเป็นอย่างเรา จากการที่เพื่อนหมอสิทธิ์ ประสิทธิ์ ปิ่นทองพันธ์ ได้มาโพสท์บอกข่าวกับเพื่อนๆ เรื่องคุณพ่อของหมอหนุ่ม ถึงแก่กรรม ที่เวบบอร์ด MV1THAI.COM เราและเพื่อนๆอีกหลายคน ที่มีภูมิลำเนาอยู่ใน จ.สงขลา และจ.ใกล้เคียงจึงได้พบเจอกับหมอหนุ่ม เพื่อร่วมแสดงความเสียใจ
แม้เราจะได้พบกับหมอหนุ่ม ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความเศร้า แต่ก็แฝงไว้ด้วยความดีใจ หมอหนุ่มก็ยังคงเหมือนเดิม เป็นผู้ชายรูปร่างเล็กๆ ใบหน้ายิ้มแย้มเสมอ วัยเรียนเป็นอย่างไร วัยผู้ใหญ่ก็เป็นอย่างนั้น เราก็ได้มีโอกาสนั่งคุยย้อนรำลึก ถึงเพื่อนๆ ร่วมรุ่นที่มหาฯ หมอหนุ่มยังพูดติดตลก "เจอกันตอนแก่กันแล้วนะ พวกเรา " หมอยังฝากความระลึกถึงเพื่อนๆทุกคน ที่ยังระลึกถึงกัน แม้ไม่ได้เจอกันนานแล้ว ก็เลือดน้ำเงิน-ขาวเข้มข้นเสมอนี่จ๊ะ คุณหมอ...

ในวันนั้น มีเพื่อนๆชาวเลขหนึ่งไทย มาร่วมงานให้กำลังใจหมอหนุ่ม หลายคนด้วยกัน หมอหนุ่มบอกว่าบ้างก็มาก่อนแล้ว บ้างก็กำลังเดินทาง หน้าดีใจนะ ที่เพื่อนๆยังรำลึกถึงกันเสมอ จากรูป เริ่มจากขวาสุด รพี สุวรรณวงศ์ ,โสภณ มุนีอภิบาล, สถิร จินดาวงศ์ , ณัฐวุฒิ พงศ์จันทรเสถียร และเรา

พวงหรีดตัวแทนรุ่นพวกเรา ที่เน้นประโยชน์ใช้สอย เสร็จงานนำมาใช้เป็นผ้าห่มได้เป็นอย่างดี ตั้งสวยเด่นเป็นสง่า มาถึงก่อนทุกครั้ง วาระแห่งชีวิต ยังคงวนเวียนอยู่ในวัฏจักร เกิด แก่ เจ็บ ตาย พวกเราเข้าใจดี อย่างน้อยการได้มีส่วนร่วมไปกับเพื่อน เป็นกำลังใจ ทั้งในยามทุกข์ หรือร่วมดีใจในยามสุข เป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในรุ่นของพวกเราเสมอ ขอให้พวกเราสามัคคี รักใคร่ ปรองดอง กันตลอดไป ตราบนานเท่านาน...รักเพื่อนทุกคนจ๊ะ