เที่ยวเมืองฮิโรชิมา..ด้วยตัวเอง

เมืองฮิโรฃิมา เมืองที่คนทั้งโลกรู้จักกันดี  เมืองที่ถูกมหันตภัย จากอาวุธทำลายล้าง จากระเบิดปรมณู นิวเคลียร์ล้างโลก ที่คร่าชีวิตผู้คนไป 70,000 คน ในทันที และยังมีผู้คนอีกนับแสนคนที่รอวันตาย จากการโดนสารกัมมันตภาพรังสี.... เมืองที่เป็นอุทาหรณ์เตือนใจ มวลมนุษยชาติ ให้ตระหนัก ถึงพิษภัยของสงครามการทำลายล้าง... ในนามเมืองแห่งอนุสรณ์สันติภาพโลก / Hiroshima Peace Memorial ...ซึ่งได้รับเลือกให้เป็นเมืองมรดกโลก ในเวลาต่อมา...

นั่นเป็นที่มาของการมาเยือนเมืองฮิโรชิมา ของเราและคุณสามี เราได้ฟังเรื่องราวของเมืองนี้ มาตั้งแต่สมัยยังเยาว์วัย ได้ฟังบทเพลงของวงคาราวาน ที่กล่าวถึงเมืองนี้เมื่อโดนระเบิดปรมาณู .. แต่ก็ยังไม่ลึกซึ้งกินใจ เท่ากับการได้มาเยือนด้วยตัวเอง ในครั้งนี้...

อย่างไรก็ตาม เมืองฮิโรชิมา ยังมีสิ่งสวยงาม ให้เราได้ชื่นชม นอกเหนือจาก อนุสรณ์สถานสันติภาพโลก ที่เป็นเครื่องเตือนใจแล้ว เรายังได้ไปชมสะพานคินไตเคียว / Kintai-kyo สะพานในรูปแแบบสไตล์ของญี่ปุ่น และนั่งเรือไปเกาะมิยาจิมา / Miyajama  เพื่อชมเสาโทริอิ ที่ตั้งอยู่ในน้ำ หนึ่งในสัญลักษณ์ที่สำคัญของญี่ปุ่น...

การเดินทาง เราเริ่มจากเมืองโอซากา - ฮิโรชิมา นั่ง Shinkansen Sakura เที่ยวเวลา 7.15 - 8.47 น.ใช้เวลา 1:30 ชม. ด้วยระยะทาง 341.6 กม. ราคาอยู่ที่ 10,320 y / เที่ยว สำหรับเราใช้บัตร JR RAIL PASS ราคาเท่าไหร่ ไม่เกี่ยว เพราะซื้อบัตรตั๋วเหมามาแล้ว นั่นเอง...

เมื่อถึงสถานีฮิโรชิมา ที่ตั้งใจไว้คือ จะเที่ยวจากที่ไกล มาหาใกล้ ดังนั้น เป้าหมายแรกคือ ไป สะพานคินไตเคียว ซึ่งอยู่นอกเมืองออกไป การเดินทาง จากสถานีฮิโรชิมา นั่ง JR Sanyo Line : Hiroshima - Iwakuni ใช้เวลาเดินทาง 51 นาที ค่าโดยสาร 760 y / เที่ยว

จากสถานี Iwakuni นั่งรถเมล์ซึ่งจอดรออยู่ที่ด้านหน้าสถานี ซื้อตั๋วที่ป้ายรถเมล์ บอกว่าไปคินไตเคียว ราคา 260y / เที่ยว เพื่อความมั่นใจ ถามคนขับอีกครั้ง รถจะออกจากสถานีนี้ ทุกๆ 15 นาที ใช้เวลาประมาณ 20 นาที ก็ถึง

เมืองอิวาคูนิ เป็นเมืองเล็กๆ ตลอดเส้นทางที่นั่งรถเมล์ มีแต่ผู้สูงอายุ ใช้บริการ เงียบสงบดีจริงๆ รถวิ่งมาจนถึง สามแยกสะพานคินไตเคียว ลงจากรถ ก็ข้ามถนนไป ถึงตัวสะพานทันที



ข้ามถนนมา ก็เดินเลียบราวระเบียงไม้ ไป ตลอดทางเดินมองเห็นสะพานไม้ 5 โค้ง ได้อย่างชัดเจน

สะพานไม้โบราณ ที่ได้ชื่อว่าเป็นสะพานโบราณ ที่สวยงามติดอันดับ 1 ใน 3 ของสะพาน ในประเทศญี่ปุ่น ใช้เป็นสะพานข้ามแม่น้ำ นิชิกิ / Nishiki เป็นสะพานที่ทอดข้ามไปยังปราสาทอิวาคูนิบนยอดเขา นั่นเอง

ในสมัยโบราณ สะพานคินไตเคียว 5 โค้งแห่งนี้ ถูกออกแบบให้สร้างฐานสะพานด้วยหิน เพื่อให้แข็งแรงป้องกันน้ำท่วมบ่า ส่วนรูปแบบการสร้างสะพาน ได้ใช้วิธีการนำไม้และเส้นเหล็กมามัดให้ติดกัน ซึ่งเป็นหลักการที่ใช้กันมานานนับร้อยๆ ปีของท้องถิ่น นั่นหมายความว่า สะพานแห่งนี้ไม่ใช้ตะปูในการก่อสร้างเลย นั่นเอง...สุดยอดความคิด..

ในฤดูฝน น้ำจะเอ่อท่วมล้น จนทำให้สะพานไม้ ที่ทอดข้ามแม่น้ำแห่งนี้ มักจะถูกพัดพังเมื่อครั้งน้ำท่วม จึงได้มีการรวมพลังด้านความคิด สร้างสะพานคินไตยเคียว ให้สามารถป้องกันน้ำท่วมใหญ่ให้จงได้

แต่ถึงกระนั้น เมื่อสะพานอายุจะครบ 300 ปี ก็ได้ถูกพายุไต้ฝุ่นถล่ม ไปจนหมดสิ้น ... ปัจจุบันจึงเป็นการจำลองหลักการสร้างสะพานไม้โบราณ มาให้ได้ชมกัน นั่นเอง

ช่วงฤดูกาลใบไม้เปลี่ยนสี จะเป็นช่วงที่สวยที่สุด ในการมาชมสะพานแห่งนี้...ช่วงที่เราไป เป็นฤดูใบไม้ผลิ ความจริงจะมีดอกซากุระ บานสะพรั่ง ทั้งภูเขา แต่ซากุระที่นี่บานเร็วมาก มาไม่ทัน จึงได้ภาพอย่างที่เห็น...



หินในแม่น้ำนิชิกิ มีมากมาย... ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มีการสร้างฐานทัพอเมริกาขึ้นที่นี่ ได้มีการนำหินไปใช้ในการก่อสร้างมาก จนทำให้หินในแม่น้ำเหลือน้อยเกินไป จนทำให้กระแสน้ำไหลรุนแรง มากยิ่งขึ้น ในปัจจุบัน จึงได้มีการนำตะปูมาใช้ เพื่อเพิ่มความแข็งแรงให้กับสะพาน และเข้าใจว่า คงมีการนำหิน มาเสริมในแม่น้ำเพิ่มเติม ด้วยเช่นกัน...

ที่เมืองอิวาคูนิ แถบสะพานคินไตเคียว ของฝากที่มีวางขายส่วนใหญ่จะเป็นรากบัว ขนม อาหารก็จะมีรากบัวเป็นส่วนประกอบอยู่ด้วยเสมอ คงจะเป็นของขึ้นชื่อของที่นี่อย่างแน่นอน  ดังนั้นมื้อเที่ยงของเรา มื้อนี้ ก็เป็น อุด้งเย็นในกระบอกไม้ไผ่ และข้าวราดหน้ารากบัว พร้อมน้ำซุป...ราคาก็ประมาณ 1,200y .../ เซ็ทจ้า

อุด้งเย็น ให้คุณสามี ของเรา..ขอเป็นอุด้งร้อนๆ อิ่มอร่อย แบบพุงกางเลย.. ร้านนี้ คนเยอะจริงๆ อยู่แถวๆด้านหน้า ทางเข้าสะพานจ้า...

จากสถานีอิวาคูนิ นั่ง JR Sanyo Line ย้อนกลับมาลงที่ สถานี มิยาจิมา เพื่อเดินทางไปยัง เกาะมิยาจิมา ถึงสถานี มีป้ายบอกชัดเจนว่า เส้นทางจะไปยังเกาะนั้น ไปทางใหน อย่างไร เดินออกจากสถานี ก็ลงลิฟท์ลอดอุโมงค์ เพื่อหลีกเลี่ยงการข้ามถนน เพราะคนมาเที่ยว แต่ละวันๆ เยอะจริงๆ เรานั่งเรือเฟอรี่ของรัฐบาล ดูสัญลักษณ์ JR ไว้เป็นหลัก เพราะใช้ตั๋ว JR RAIL PASS ได้ ราคาค่าเรือ 170y/เที่ยว

เมื่ออยู่บนเรือเฟอรี่ กลับหลังหันมา จะเห็นว่า บ้านเรือนของผู้คน ที่อยู่บนฝั่ง ตั้งอยู่บนเนินเขา มากมาย เหมือนกับหลายๆเมือง ในชาติตะวันตก... สวยงามมาก

ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที ก็เริ่มมองเห็น เสาโทริอิ ที่อยู่กลางน้ำทะเล แต่ไกลๆ...

เสาโทริอิ ใหญ่โต ตั้งอยู่หน้าวัด เป็นประตูสู่ศาลเจ้าของทวยเทพ ตามคติความเชื่อของลัทธิชินโต และเกาะมิยาจาม่า ได้ถูกจัดให้เป็นสถานที่ 1 ใน 3 ของสถานที่ ที่สวยที่สุดในญี่ปุ่น...เยี่ยม

เราได้รับการต้อนรับ ด้วยกวางป่า ที่กำลังจะกลายเป็นกวางเมือง เพราะอยู่กับผู้คน โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวมากมายในแต่ละวัน จนกำลังจะกลายเป็นกวางเลี้ยงไปแล้ว กวางที่นี่จะชื่นชอบกระดาษเป็นพิเศษ ให้ระวัง โดยเฉพาะเรื่องตั๋วต่างๆ อย่าได้เผลอเชียว... ฮา

ระหว่างทางเดิน มองเห็นเจดีย์โบราณ เจดีย์ 5 ชั้น อยู่บนยอดเขา สวยงามมาก

เจดีย์โบราณนี้ ที่มีทั้งหมด 5 ชั้นนี้ นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นไปชมวิวได้ เจดีย์แห่งนี้ ถือเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ ของเกาะมิยาจาม่า นอกเหนือจาก เสาโทริอิ กลางน้ำ

เดินชมวิว ชมบ้านเมือง ชมตู้ไปรษณีย์ บนเกาะแห่งนี้ สวยแปลกตาดี มีรถเข็นเที่ยวรอบเกาะ คอยให้บริการนักท่องเที่ยวด้วย..

และแล้ว ก็มาถึงจุดชมเสาโทริอิกลางน้ำ ที่ญี่ปุ่น มักใช้เป็นภาพโฆษณา ประชาสัมพันธ์ลงในหนังสือนำเที่ยวประเทศญี่ปุ่น เสาโทริอิแห่งนี้ เป็นส่วนหนึ่งที่ ส่งเสริมให้เกาะมิยาจาม่าถูกจัดให้เป็น สถานที่ 1ใน 3 ที่สวยที่สุด ในประเทศญี่ปุ่น



ศาลเจ้าอิสึคูชิมา / Itsukushima Shrine ศาลเจ้าที่เสมือนตั้งอยู่กลางน้ำ เมื่อเวลาน้ำขึ้นศาลแห่งนี้ ก็จะเป็นศาลเจ้าลอยน้ำ ซึ่งโครงสร้างของตัวศาลเจ้า ได้ถูกสร้างขึ้นมาให้มีลักษณะคล้ายแพ ด้วยความเชื่อที่ว่าเกาะมิยาจามา เป็นเกาะศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนธรรมดาทั่วไป ไม่สามารถเหยียบบนเกาะนี้ได้ เมื่อมาถึงวัด จึงเสมือนยืนอยู่บนแพ ไม่ได้เหยียบแผ่นดิน...อีกหนึ่งคติความเชื่อของคนสมัยก่อนเก่า..ของญี่ปุ่น

ศาลเจ้าแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาตามลัทธิความเชื่อของลัทธิชินโต สร้างขึ้นเพื่อบูชาเทพเจ้าแห่งทะเล และที่นี่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นมรดกโลกด้านวัฒนธรรม ในเวลาต่อมา นั่นเอง

อิ่มเอมกับการได้ชมประตูศาลเจ้าอิสึคูชิมะ หรือ เสาโทริอิลอยน้ำกันแล้ว พวกเราก็เดินทางกลับ ไปยังสถานีฮิโรชิมา เพื่อนั่งรถรางไป Atomic Bome Dome เพื่อไปชมอนุสรณ์สถานสันติภาพฮิโรชิมา กันต่อไป...

การเดินทางมาที่ Atomic Bomb Dome จากสถานีฮิโรชิมา นั่งรถราง / Hiroden สาย 2 , สาย 6 จากหน้าสถานี ไปลงที่ สถานี Genbagu-Domu ค่าโดยสารคนละ 150 y

นี่คือภาพแรกที่ได้เห็น ในอดีตที่นี่คือ ศูนย์ประชุมพาณิชกรรมแห่งเมืองฮิโรชิมา เป็นสัญลักษณ์ ที่แสดงให้เห็นถึงความเจริญ รุ่งเรือง ในตอนนั้น... และในขณะนี้ ที่นี่คือ อณุสรณ์ที่เตือนให้รำลึกถึง พลังทำลายล้างของระเบิดปรมณู....

ซากของศูนย์ประชุมพาณิชกรรม หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า โดมปรมาณู / Atomic Bomb Dome ก่อนหน้านี้ชาวเมืองฮิโรชิมา ต้องการให้ทำลายทิ้งไป... เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำให้นึกถึงความโหดร้าย ของการทิ้งระเบิดปรมาณู ในครั้งนั้น... แต่ในท้ายที่สุด ก็ต้องจำยอมให้คงไว้.. ด้วยเหตุผลที่ว่า.. " เพราะโดมปรมาณูแห่งนี้ จะประกาศให้ชนรุ่นหลังได้รับรู้ถึงความน่าสะพรึงกลัว ของระเบิดปรมาณูตลอดไป "... นั่นเอง

ถัดจากโดมปรมาณู อนุสรณ์สถานแห่งความน่าสะพรึงกลัวของระเบิดปรมาณู จะพบกับอนุสรณ์สถานแห่งสันติภาพ... ผู้คนจากทั่วโลกยังคงหลั่งไหลมา เพื่อรำลึกถึงความสูญเสียที่เกิดจากสงคราม โดยเฉพาะเด็กๆ นับพัน นับหมื่น ที่ต้องจากไป จากสงครามในครั้งนั้น

ในแต่ละวัน จะมีนักเรียน นักศึกษา มาทัศนศึกษา และ ร่วมรำลึกถึงเด็กๆ ที่เสียชีวิตจากระเบิดปรมาณู ในครั้งนั้น...

นักเรียนร่วมไว้อาลัย ให้แก่ผู้ที่เสียชีวิต ... ขอให้เหตุการณ์ทิ้งระเบิดบรมาณู ที่คร่าชีวิตผู้คนมากมายในครั้งนั้น จงเป็นครั้งสุดท้าย ...บนโลกใบนี้...

จากนั้นเราเข้าสู่ พิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิโรชิมา ซึ่งมีการจัดแสดง เพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ได้รวบรวมความโหดร้ายของสงคราม ความร้ายแรงของระเบิดปรมาณู หรือ ที่ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อว่า ระเบิดนิวเคลียร์...ระเบิดนี้สามารถล้างเผ่าพันธ์มนุษยชาติได้อย่างแท้จริง...

และจุดเริ่มต้นของระเบิดนิวเคลียร์ลูกแรก ก็เกิดขึ้นที่เมืองฮิโรชิมา เมื่อเวลา 8.15 น. ซากของนาฬิกา คงเหลือให้เห็น ความทรงจำอันโหดร้าย ได้เกิดขึ้นที่เมืองนี้ เมื่อเช้าของวันที่ 6 สิงหาคม ปี 1945 เวลา 8.15 น....

ภาพจำลอง เมืองฮิโรชิมา ก่อนที่ระเบิดนิวเคลียร์จะถล่ม ฮิโรชิมาเคยเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรือง เฟื่องฟู มากที่สุดเมืองหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น ที่นี่เป็นศูนย์รวมของการศึกษา มีโรงเรียนมากมาย มีโรงพยาบาลระดับแนวหน้า เป็นศูนย์กลางทางการค้า ถึงกับมีศูนย์พาณิชกรรมเพื่อจัดแสดงสินค้า ที่เด่น เป็นสง่าอยู่ริมน้ำ ศูนย์พาณิชกรรมแห่งนี้ ได้ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่สะท้อนให้เห็น ความเจริญรุ่งเรือง ของเมืองนี้ในเวลานั้น...

และในเช้าของวันที่ 6 สิงหาคม 1945 เวลา 8.15 น. เมืองฮิโรชิมา ก็ราบเป็นหน้ากอง... คงเหลือซากโครงสร้างของตึกศูนย์พาณิชกรรม และตึกบางตึก เพียงเพราะว่า...เมืองนี้มีความเจริญรุ่งเรือง , เมืองแห่งนี้เป็นชุมชนขนาดใหญ่ , เมืองแห่งนี้มีกองกำลังทหาร และเมืองแห่งนี้เป็นเป้าหมายที่ชัดเจน ง่ายต่อการทิ้งระเบิดทำลายล้าง...

หลังจากที่ประธานาธิบดีทรูแมน ของสหรัฐฯ ตัดสินใจสั่งทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ ที่ประเทศญี่ปุ่น เพื่อยุติสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่เกิดจากการรุกรานของประเทศญี่ปุ่น... เมืองใหญ่ 3 เมือง ถูกขึ้นบัญชีขีดเส้นใต้สีแดง เมืองเกียวโต , เมืองโยโกฮามา และเมืองฮิโรชิมา ...ชะตากรรมของเมืองฮิโรชิมา เพียงเพราะเช้าวันนั้น ฮิโรชิมามีอากาศที่สดใส ทัศนวิสัยชัดเจน... มองเห็นเป้าหมาย คือสะพานตัวที ที่อยู่ใกล้กับศูนย์พาณิชกรรม ได้อย่างชัดเจน...บึ้ม..!!

หลังทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ เกิดเป็นกลุ่มเมฆรูปดอกเห็ด...ด้วยอานุภาพของพลังระเบิดลูกนี้... ทำให้ประชาชนโดยเฉพาะพลเรือนเสียชีวิตทันที 70,000 คน และอีกนับแสนคนเสียชีวิติในเวลาต่อมา....

หลังการทำลายล้าง...เมืองทั้งเมืองกลายเป็นเปลวเพลิง..ผู้คนบาดเจ็บล้มตาย และได้รับสารกัมมันตภาพรังสี ที่ถูกปล่อยออกมาจากระเบิด..




ฮิโรชิมา..ณ ขณะนั้น เปรียบเสมือนนรกบนดิน..อย่างแท้จริง ผู้คนได้รับผลกระทบจากแรงระเบิด เสื้อผ้า เนื้อตัวไหม้...บางคนเหลือแต่เนื้อตัวเปล่าเปลือย..รอวันตาย จากบาดแผล จากกัมมันตรังสี ...อีกนับหมื่น นับแสนคน.. ภาพเหล่านี้ถูกเก็บเป็นความลับ และได้นำมาเปิดเผยอีก 7 ปี ต่อมาหลังการทิ้งระเบิดนิวเคลียร์คราวนั้น...



ทั่วทุกหัวระแหง แทบจะไหม้เป็นจุล ไม่เว้นแม้แต่รถราง สัญลักษณ์ของความเจริญรุ่งเรือง ในขณะนั้น

ฮิโรชิมา..เหมือนเกินจะเยียวยา ภาพเหล่านี้สะท้อนให้เห็นความรุนแรง และพิษสง ของระเบิดนิวเคลียร์ ที่โลกนี้ ไม่ว่าใคร ประเทศใด ก็ไม่สมควรจะมีไว้ครอบครอง...แต่กระนั้น ถึงแม้มวลมนุษยชาติ จะได้ตระหนักถึงพลังทำลายล้างของระเบิดนิวเคลียร์ แต่กลับมีประเทศบนโลกใบนี้อีกมากมาย ที่ต่างแสวงหาระเบิดนิวเคลียร์เอาไว้ครอบครอง เพื่อแสดงแสนยานุภาพของตนเอง... บทเรียนจากฮิโรชิมา ยังไม่เพียงพออีกหรือ...!!




อีกหนึ่งบทเรียนของการทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ ถล่มเมืองฮิโรชิมา...เด็กหญิงซะตะโกะ ซะซะกิ เธอมีอายุได้เพียง 2 ปี เมื่อเหตุการณ์ทิ้งระเบิดนิวเคลียร์...เธอรอดมาได้ ..แต่เมื่ออายุครบ 11 ปี เธอมีอาการผิดปกติ และเมื่อเข้าตรวจ จึงได้พบว่า เธอเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ซึ่งเป็นผลสืบเนื่องมาจาก การระเบิดนิวเคลียร์ในครั้งนั้น เธอใช้เวลา 14 เดือนในโรงพยาบาล และเสียชีวิต เมื่ออายุได้ 12 ปี..



11 ปี หลังจากสงครามสิ้นสุด สำหรับเด็กหญิงซะตะโกะ เธอสมควรที่จะได้รับชีวิตใหม่ ที่สวยงาม ชิวิตที่เต็มไปด้วยความหวัง ความฝัน..แต่เธอกลับต้องมาพบกับโรคร้ายที่เป็นผลพวงจากสงคราม... 14 เดือน ที่นอนอยู่โรงพยาบาล เธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง ว่าเธอจะหายจากโรคร้าย เธอเฝ้าเพียรพยายามพับนกกระดาษ ที่เป็นรูปนกกระเรียน อันเป็นสัญลักษณ์ของการมีอายุยืนยาว เป็นความหวัง ความโชคดี และความสุข ด้วยความหวังที่ว่า หากพับได้ถึง 1,000 ตัว เธอจะมีโอกาสหายจากโรคร้าย... ซะตะโกะเสียชีวิต ก่อนที่เธอจะพับนกได้ 1,000 ตัว ...เพื่อนๆของเธอ จึงร่วมกันพับนกจนครบ 1,000 ตัว และนำนกเหล่านั้นใส่ลงไปในโลงศพของเธอ...



เมื่อเรื่องราวของเด็กหญิงซะตะโกะ แพร่หลายออกไป ผู้คนจึงได้ร่วมกันบริจาคเงินสร้างอนุสาวรีย์ เพื่อรำลึกถึงเด็กหญิงซะตะโกะ โดยอนุสาวรีย์เป็นรูปของซะตะโกะ กำลังยืน และยื่นมือทั้งสองข้างไปบนฟ้า ที่มือของเธอถือนกกระเรียนไว้...อนุสาวรีย์นี้สร้างเพื่อระลึกถึงเธอ สร้างเพื่อระลึกถึงเด็กอีกนับหมื่นชีวิต ที่ต้องจบชีวิตลง จากผลพวงของสงคราม...อนุสาวรีย์แห่งความหวัง ...อนุสาวรีย์แห่งสันติภาพ

พิพิธภัณฑ์สันติภาพฮิโรชิมา ค่าเข้าชม เพียงคนละ 50y แต่กลับให้อะไรที่มีคุณค่า อย่างประเมินค่าไม่ได้ เราเชื่อว่า เรื่องราวของเมืองฮิโรชิมา ที่ถูกนำเสนอจากพิพิธภัณฑ์ จะเป็นเครื่องเตือนใจ ให้กับมวลมนุษยชาติ ให้ตระหนักถึงมหันตภัยของสงครามได้เป็นอย่างดี

ณ สวนสันติภาพฮิโรชิมา...Hiroshima Peace Park.. แด่..ผู้คนที่จากไป..ขอดวงวิญญาณของผู้เคราะห์ร้ายจากสงครามในครั้งนั้น เดินทางสู่สัมปรายภพ...ที่สวยงาม...นั้น... เทอญ...

ยามเย็น ที่อนุสรณ์สถานฮิโรชิมา ... ชวนให้นึกถึงเรื่องราวของการสูญเสีย  เรื่องราวของสงคราม ทุกอณูพื้นที่ของเมืองนี้ มันคือ เลือดเนี้อ ชีวิตและวิญญาณ ของผู้คนพลเมืองที่บริสุทธิ์... สงคราม ไม่ได้ให้อะไรเลย ไม่ว่าจะแพ้ หรือ ชนะ เราทุกคนคือผู้สูญเสีย...จะต้องร้องขอกันอีกกี่ร้อย กี่พันครั้ง...ขอความสันติสุข จงเกิดแก่โลกใบนี้...

ฮิโรชิมา...ก้าวต่อไป... ทุกวันนี้ ฮิโรชิมา คือ เมืองใหม่ เมืองใหญ่ ที่ทิ้งความขมขื่นไว้เบี้องหลัง ฮิโรชิมาฟื้นตัวและก้าวกระโดดได้อย่างรวดเร็ว... ผู้คนไม่ได้โศกเศร้าสลด อีกต่อไป ผู้คนที่นี่มีแต่ความเป็นมิตร มีแต่บรรยากาศมองโลกในแง่ดี เราจึงยังคงได้เห็นอนุสรณ์สถานฮิโรชิมา คู่อยู่กับเมืองนี้ ตลอดไป

ในตอนที่ฮิโรชิมา กำลังบูรณะเมืองใหม่ๆ อนุสาวรีย์เด็กหญิงซะตะโกะ เป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้คน การอยู่อย่างมีความหวัง เป็นฝัน เป็นกำลังใจได้เป็นอย่างดี ...ทุกวันนี้ รถรางในฮิโรชิมา ยังคงวิ่งอยู่แบบเดิม ตรงสถานที่เดิมๆ เหมือนเมื่อครั้งที่ยังโลดแล่น ก่อนถูกระเบิดนิวเคลียร์ถล่มเมือง... สู้กันต่อไป...



ภายใต้ความสมัยใหม่ของเมืองฮิโรชิมา...ที่นี่ยังแฝงไว้ด้วยความทรงจำ เรื่องราวเมื่อครั้งที่ฮิโรชิมาโดนระเบิดนิวเคลียร์ ทุกวันนี้นักท่องเที่ยวทั่วโลก เดินทางมาเพื่อชม และร่วมไว้อาลัยต่ออนุสรณ์สถานฮิโรชิมาแห่งนี้... ขอสันติภาพจงอยู่คู่กับโลกใบนี้ตลอดไป...

เราเดินทางกลับเมืองโอซาก้า พรุ่งนี้จะเป็นวันสุดท้ายของการเยือนประเทศญี่ปุ่น และปราสาทโอซาก้า ก็คือเป้าหมายลำดับต่อไป... ของเรา...