ลั๊ลลา..ที่เกาะหลีเป๊ะ

ในวันนี้เราได้มีโอกาสลั๊ลลากับเพื่อนๆ ที่เกาะหลีเป๊ะอีกครั้ง เมื่อ ยัยเล็ก อรนุช เพื่อนห้อง ม.6/6 เดินทางมาจากอังกฤษ เพื่อมาร่วมงานแต่งงานของญาติที่กรุงเทพฯ เจอพิษน้ำท่วมกรุงเทพฯ เล่นงาน จนงานต้องเลื่อนไปปีหน้า ยัยเล็ก เลยต้องหนีน้ำที่กรุงเทพฯมาเที่ยวใต้ซะเลย ประจวบกับ ยัยสมร เพื่อนห้อง ม.6/7 หนีน้ำมาจากกรุงเทพฯ เช่นกัน พวกเราก็เลยถือโอกาสนี้ ไปเที่ยวเกาะหลีเป๊ะ ที่ จ.สตูลด้วยกัน เพื่อพักผ่อน คลายเครียดกับเรื่องน้ำท่วม งานนี้ พวกเราได้รับความอนุเคราะห์จาก เพื่อนจอม ธีรพัฒน์ เพื่อนห้อง ม.6/6 จัดการเรื่องการเดินทางและเรื่องที่พักให้เสร็จสรรพ ขอขอบคุณเพื่อนจอม มา ณ โอกาสนี้ด้วยนะจ๊ะ...




จากซ้าย ยัยสมร , ยัยเล็ก , ยัยวิ เมื่อสามสาวมาเจอกัน เรื่องมึนๆ เฮฮา ก็เกิดขึ้น ตามประสาเพื่อนเก่า มีกัด มีจิก มีหยิกแกมหยอก ก็ว่ากันไป เมื่อพวกเราอยู่ด้วยกัน คุยกันไฟแลบ แย่งกันคุย แข่งกันพูด ไม่มีใครยอมแพ้ใคร ..... 555




ก๊วนของพวกเราในครั้งนี้ เริ่มต้น จากซ้ายมือ คุณสามี , เรา , ยัยเล็ก , ยัยสมร , หนูแป้ง (หลานสมร), หนูมา ( เพื่อนหนูแป้ง ) ทั้งหนูแป้งและหนูมา เรียนจบจาก มหาวชิราวุธ รุ่น 113 เรียกว่า งานนี้ รุ่นพี่ พารุ่นน้องเที่ยวก็ว่าได้ ..555 และ น้องเดียร์ ลูกชายสุดที่รักของยัยสมร รวม 7 ชีวิตด้วยกัน


เมื่อพวกเราไปถึง น้องโอ๋ ลูกน้องคนเก่งของเพื่อนจอม คอยอำนวยความสะดวกให้พวกเราเป็นอย่างดี ส่งพวกเราขึ้นเรือสปีดโบ๊ท เสร็จสรรพ แหม.. น่ารัก ทั้งลูกพี่ ลูกน้อง จริงๆ ขอบคุณ น้องโอ๋ ด้วยนะจ๊ะ โอกาสหน้า พวกพี่จะมาใช้บริการอีก.. 555




เกาะไข่ คือ เป้าหมายแรกๆ ที่ ป๋าจอม จัดให้ งานนี้พวกเราก็เลยขอคารวะ ยกให้เป็นป๋าจอม ไปซะแล้ว อิ๊ๆ มาเที่ยวครั้งนี้ ตรงกับช่วงที่ทาง อบจ.สตูล จัดคาราวานผู้คนจากหน่วยงานต่างๆ มาเก็บขยะ ตามเกาะต่างๆ ก็เลยได้พบเห็นน้องๆ จากหลายสถาบัน กำลังเก็บขยะ งานนี้พวกเรา ก็เลยทำเนียน สร้างภาพว่าไปเก็บขยะ ร่วมอนุรักษ์เกาะ กับเค้าด้วยเหมือนกัน...555



ถึงเกาะไข่แล้ว พวกเรายังเรี่ยวแรงดีอยู่ ลั๊ลลากันไม่เลิก ทั้งพี่ ทั้งน้อง กระโดดกันใหญ่ เป็นที่สนุกสนาน แต่เป็นที่เหนื่อยหน่าย กับผู้คนที่ได้พบเห็น...555 ทำไปด้าย....




แล้วพวกเราก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกว่า ครั้งหนึ่งพวกเราได้มาเยือนเกาะไข่ ที่ จ.สตูล แล้วนะจ๊ะ...



จากเกาะไข่ ไม่นาน พวกเราก็มาถึง เกาะหลีเป๊ะ ราวเที่ยงกว่าๆ พอดี แดดงี้เปรี้ยงเชียว แต่พอไปดูริมหาด ฝรั่งไม่เกี่ยว นอนอาบแดด ตอนเที่ยงวันกัน สุดยอด พวกเราคนไทยก็ขอคารวะเลย ยอม..งานนี้ เพราะร้อนจริงๆ..



คืนนี้เราพักกันที่ บันดาหยารีสอร์ท ตามที่ป๋าจอมจัดให้ บันดาหยาฯ เป็นรีสอร์ท ที่มีความพร้อมในด้านการบริการลูกค้า จัดเป็นอันดับต้นๆ ของเกาะหลีเป๊ะ กันเลยทีเดียว



บังกาโลที่พัก น่าอยู่มาก เป็นส่วนตัวดี คุณสามีบอกว่า ให้ถ่ายรูปบังกาโลไว้ เผื่อไว้เอาไปสร้างที่สวน ...555 ก็ว่ากันไป



ห้องพัก ออกแบบ ตกแต่งเป็นอย่างดี จะว่าไป บันดาหยา เค้าก็เนี๊ยบในรายละเอียด ห้องพักน่าอยู่มาก



ได้เวลาอาหารกลางวัน กองทัพเดินด้วยท้อง มื้อกลางวัน พวกเราอิ่มอร่อยที่บันดาหยา ต้องบอกว่า อาหารที่นี่อร่อยจริงๆ สั่งอะไรมาอร่อยหมด สุดยอด



หลังจากแยกกันไปพักผ่อน หลบแดด ตกเย็น พวกเราก็ออกมาเดินเล่นกัน แนวชายหาดฝั่งนี้ ตลอดทั้งแนว พอแดดหมด จะกลายเป็นร้านอาหาร , ผับ , บาร์ สารพัด ใครชอบแนวใหน มีให้เลือกมากมาย ก็เพลินดี ไม่มีเหงาแน่นอน มาที่เกาะหลีเป๊ะ ขอบอก



ยามเย็น ที่ชายหาดฝั่งพระอาทิตย์ตก น้ำทะเลจะเรียบ น่าเล่นน้ำมาก ก๊วนเรา โดยเฉพาะเด็กๆ แยกตัวกันไปเล่นน้ำ กันเป็นที่สนุกสนาน ส่วนพวกผู้ใหญ่ ก็เดินเล่น กินลมชมวิวไปเรื่อย



ทั้ง สมร และ ยัยเล็ก เลือกที่จะเดินเล่น ตามแนวชายหาด กินลม ชมวิว พักผ่อนแบบชิลๆ สูดอากาศบริสุทธิ์ เข้าปอด ...สดชื่น



เรือเล็กจอดเทียบฝั่งมากมาย เรือลำใหญ่ ทั้งเรือยอร์ช เรือสปีดโบ๊ท เรือหาปลา ก็จอดห่างฝั่งไปอีกนิด



ว่าแล้ว ยัยเล็ก ก็ขอถ่ายกับเรือ สักรูป ตามประสา คนชอบถ่าย...รูป ....555 ก็ไม่ว่ากัน



พวกเราชวนกันเดินไปเที่ยว ที่ถนนคนเดิน ไปดูว่า ที่นี่ มีการเปลี่ยนแปลง หรือปรับปรุง อะไรเพิ่มเติมไปจากเดิมบ้าง



ว่าแล้วก็ถ่ายรูปกันที่ถนนคนเดินกันซะก่อน ถ่ายเป็นที่ระลึกกันซักนิด ยังไม่มืด นักท่องเที่ยวยังไม่มาก ต้องให้มีแสงสี ผู้คนถึงจะมากัน




เดินไปไม่ทันไร ก็พบชาวประมง ที่เค้าไปตกปลากลับมาพอดี วันนี้ ได้ผลงานชิ้นใหญ่ ปลาตัวเบ้อเร้อเลย ทั้งคุณสามี และยัยเล็ก ไม่รอช้า ขอถ่ายรูปกับพี่เค้า เป็นการใหญ่ พี่ชาวประมงคนนี้ ภูมิใจในผลงานมาก ไม่ว่าใครมาขอถ่ายรูป พี่แกยิ้มยินยอมเป็นนายแบบแต่โดยดี น่ารักมาก...



พวกเรากลับจากถนนคนเดิน มาทันเวลาพระอาทิตย์ตกดิน พอดี ผู้คนมารอชมพระอาทิตย์ตกมากมาย ทะเลเรียบ ฟ้าใส เย็นนี้ พวกเราได้เห็นแสงสุดท้ายของวัน ที่เกาะหลีเป๊ะ....



พวกเรา 3 คน ยืนส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า มีความสุขจริงๆ พรุ่งนี้เจอกันตอนเช้านะ พระอาทิตย์จ๋า




พระอาทิตย์ลาลับไป เหลือเพียงแสงรำไร ทิ้งความประทับใจไว้เบื้องหลัง จะเป็นความทรงจำสำหรับพวกเราตลอดไป




เช้านี้พระอาทิตย์ ไม่มาตามนัดซะงั้น แต่ไม่เป็นไร ไหนๆ ก็ตื่นเช้าแล้ว พวกเราเลยถือโอกาสนี้ ทำบุญใส่บาตรตอนเช้า เป็นสิริมงคล แก่ตนเอง อิ่มบุญกุศล ไปตามๆ กัน



ชายหาดด้านที่พวกเราพัก เป็นเวิ้งอ่าว กันลม กันคลื่นได้เป็นอย่างดี ทะเลด้านนี้ จึงเรียบสงบอยู่ตลอดเวลา เรียกว่า สามารถเล่นน้ำทะเล กันได้ตลอด



ว่าแล้วสองคนตายาย ก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกที่ชายหาดบันดาหยา ที่เกาะหลีเป๊ะอีกครั้ง มาเที่ยวหลีเป๊ะ นับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่เคยเบื่อ มีโอกาสก็จะมา ชายหาด น้ำทะเล ที่นี่ สวยจริงๆ



เช้านี้ทะเลเรียบ น้ำนิ่ง เหมาะสำหรับ การไปนั่งเรือ ชมเกาะแก่งต่างๆ มาก ถึงมากที่สุด



ทีมงานพวกเรา พร้อมจะลงเรือแล้ว งานนี้ป๋าจอม ก็จัดให้ ขอบคุณคร๊าบ...ท่าน



ทีมงานพร้อม เรือออกสต๊าท ไปกันเลย 7 คนอลเวง เสียงเจี๊ยวจ๊าว ตลอดการเดินทาง...555



อากาศดีๆ อย่างงี้ ต้องถ่ายรูปกันหน่อย ว่าแล้วยัยเล็ก ก็ไม่รีรอ จัดไปเต็มๆ



เป้าหมายแรก คือเกาะหินงาม เกาะที่มีหินสวยงามทั้งเกาะ ธรรมชาติสร้างสรรมาให้ ใครมาเห็นก็ต้องตะลึง เป็นไปได้ยังไง ไม่มีทรายที่เกาะแห่งนี้ มีแต่หินสีดำเป็นมันขลับ สวยมาก ทั่วทั้งเกาะ



ยามคลื่นซัดสาด ชายหาดที่มีแต่หิน หินงามก็จะส่องประกายแวววาว สวยงามมาก หินทุกก้อนจะมน ดำ มีลายสวยด้วยตัวของมันเอง สุดยอด



มีเรื่องเล่าขานกันมาว่า ถ้าใครสามารถเรียงหินซ้อนกันได้ 13 ก้อน จะอธิษฐานเรื่องอะไรก็จะได้หมด ยัยเล็ก และเด็กๆ ก็เลยพยายามกันใหญ่ พยายามกันไป ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่น ...555



หลังจากเหนื่อยกับการเรียงหิน ที่ไม่สำเร็จซักกะที พวกเรา ก็เลยมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกัน ตามประสาคนชอบถ่าย...555



ไฮไลท์ของการล่องเรือ อยู่ที่เกาะราวี พวกเราพักกินข้าวเที่ยงกันที่นี่ พร้อมกับส้มตำแสนอร่อย อิ่มอร่อย ก็ไปเอนหลัง ตามชายหาด ที่ใช้ชื่อตามสิ่งที่เห็น นั่นก็คือ ชายหาดทรายขาว .... ขาวสวย จริงๆ



น้ำทะเลใส ชายหาดทรายขาว กับขอนไม้ ที่เอนลงมาระนาบเดียวกับชายหาด เป็นสัญญลักษณ์ของหาด ที่เกาะราวี แห่งนี้ มานานแสนนาน เรียกได้ว่า มาที่นี่ต้องถ่ายรูปกับขอนไม้ กิ่งไม้ตรงแนวชายหาดนี้ ถึงจะเรียกว่า มาเกาะราวี กันเลยทีเดียว



ขอนไม้กับหาดทรายขาว อยู่คู่กับเกาะราวี ตลอดไป....



ในวันที่ฟ้าแจ่ม ฟ้าเปิด ฟ้าใส ยัยเล็กก็กระชากวัย ด้วยเสื้อสีสด ตัดกับท้องทะเล และท้องฟ้า ... เริ่ดมาก



สมร กับมาดนิ่ง ลึก สุขุม สมวัย คุณแม่ ยิ้มน้อยๆ แต่ยิ้มนานๆ ...สมรรัก.. ทุกคนค่ะ



เราก็เอากะเค้าบ้าง อย่างเรา ต้องขอถ่ายกับกิ่งไม้ ขอนไม้ และก็เกลียวคลื่น ...อิ๊ๆ



หลังจากนั่งเรือ ชมไปสารพัดเกาะ ตกบ่ายแก่ๆ พวกเราก็เข้าที่พัก วันนี้ เราพักที่ เมาท์เทนท์ รีสอร์ท กัน



ที่รีสอร์ทแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขา มุมมองจากที่พัก จะเห็นทะเล สวยงามมาก ทางขึ้นรีสอร์ท ก็ต้องไต่บันได เรียกว่า เล่นเอาเหนื่อยหอบกันไปเลย เหมือนกัน แต่เมื่อขึ้นไปบนที่พักแล้ว สิ่งที่มองเห็นลงมา หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง...



มุมมองเมื่อขึ้นมาอยู่บนรีสอร์ทแล้ว สวยไปอีกแบบ สร้างบรรยากาศ ตื่นตา ตื่นใจ ...ยามนี้อากาศสดชื่นมาก ว๊าว....



นี่ก็เป็นมุมมองมอง จากห้องพักของพวกเรา สุดยอดมาก มองเห็นเกาะอาดัง อยู่ด้านหน้า ชัดเจน... ประทับใจที่สุด



งานนี้ สรุปสุดท้าย ก็ต้องขอขอบคุณ ป๋าจอมสุดหล่อ มากมาย ที่ทำให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลูกๆ หลานๆ ได้ สนุก สุขสันต์ กันถ้วนหน้า ขอบคุณคร๊าบ หวังว่าโอกาสหน้า คงได้ใช้บริการอีกนะคร๊าบ....555