เมื่อเพื่อนซี้..มาเยือนถิ่น

สืบเนื่องมาจาก งานศพของแม่ เจ้าแบน อนันต์ ชำนิธุรการ เพื่อนห้อง 7 ในวันเสาร์ที่ผ่านมา ที่เพื่อนๆ ร่วมรุ่น ทั้งหลายได้มารวมตัวกัน เพื่อเพื่อนอีกครั้งนั้น และหนึ่งในนั้นก็คือ เจ้า เย พนิดา เดชเจริญ (ขอโทษนะ ลืมถามนามสกุลใหม่ ) เพื่อนซี้ แห่งห้อง ม.6/7 ได้บึ่งรถ มาจากกระบี่ เพื่อมางานนี้โดยเฉพาะ ทำเอาใครหลายคน ปลื้มอก ปลื้มใจ น้ำหู น้ำตาไหล ซึ้งใจกันยกใหญ่ หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องงาน เลยใช้เวลาที่ยังพอมีเหลืออีกหน่อย มาเยี่ยมเราที่บ้าน ที่ ต.เขาพระ อ.รัตภูมิ เราและสามี ก็เลยพาครอบครัวเย ไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยว อันเลื่องชื่อ ของท้องถิ่นเราซะเลย เพื่อนดูไว้เลยนะ ใครชอบใจ ก็ติดต่อมา เราพาไปเที่ยวเอง..นะจ๊ะ
สถานที่แรก อยู่ใกล้บ้านเลย ห่างจากบ้านเรา ไม่เกิน 300 เมตร นั่นก็คือ สวนลำไย ของชาว ต.เขาพระ ประมาณ ร้อยละ80 ของคนที่นี่ จะต้องปลูกลำไยไว้ที่บ้านหรือสวน จะมากหรือน้อยก็แล้วแต่ ที่เรากับเย ไปถ่ายรูป ก็เป็นสวนลำไยต้นแบบ เจ้าแรกที่คิดค้นวิธีปลูกลำไย นอกฤดูกาล ซึ่งตอนนี้ก็รวยไม่รู้จะนำเงินไปเก็บไว้ที่ไหนแล้ว ก็เพื่อนๆ ลองคิดดูนะ ลำไยขายได้กิโลกรัมละ 50-60 บาท ลำไยต้นหนึ่ง มีกี่ร้อยกิโล..นะ และพี่แกมีเป็นร้อยๆไร่ นะ.. อย่าไปยุ่งเรื่องของเขาดีกว่า เอาเป็นว่าเราไปเที่ยวสนุก เพลินๆ ก็แล้วกัน ที่ต.เขาพระ จะมีลำไยวางขาย ช่วงเดือน มกราคม - มีนาคม ดังนั้น ใครอยากมาเที่ยว ก็ต้องดูให้เข้าช่วงด้วยนะจ๊ะ..
หลังจากชื่นชมสวนลำไยกันแล้ว เราก็ไปต่อที่น้ำตกบริพัตร ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเรา ประมาณ 4 กิโลเมตร เป็นน้ำตก ขนาดกลาง มีประมาณ 9 ชั้น แต่นักท่องเที่ยว สามารถขึ้นไปชมได้อย่างสบายๆ เพียง 3 ชั้น ที่นี่ยังคงชุ่มชื่น ชุ่มฉ่ำ ด้วยป่า ต้นน้ำ ของคนต.เขาพระ เยและครอบครัว โดยเฉพาะเด็กๆ ไม่รอช้า เปลี่ยนชุด แล้วลงน้ำทันที..ในวันนั้น เราและเย ได้นั่งรื้อฟื้น ความหลัง ยิ่งคุย ก็ยิ่งรู้สึกตัวว่า เออนะ.. ทำไมเวลาย้อนไปในวันเก่าๆ มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานจัง พวกเรา ปล่อยให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน เว้นช่วงนานไปรึเปล่านะ แต่ก็ยังดี ยังไม่สายเกินไป ที่กลุ่มพวกเราชาวมหาฯ ได้มารวมตัวกันอีกครั้ง หากเป็นไปได้ และพอมีเวลา เพื่อนๆ อย่าลืมไปงานเลี้ยงรุ่นปีนี้นะ เวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน วันพรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไร เราไม่อาจรู้ได้ หากเราจะมีความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับเพื่อน คงจะมีความสุขไม่น้อยนะ..